Biblia Jakuba Wujka*

II Księga Kronik
(Paralipomenon wtóre)

Rozdział 4

  Uczynił też ołtarz miedziany dwadzieścia łokiet wzdłuż i dwadzieścia łokiet wszerz, i dziesięć łokiet wzwyż.    Morze też lane na dziesiąci łokiet od brzegu aż do brzegu, okrągłe wkoło; pięć łokiet miało wzwyż, a sznur na trzydzieści łokiet obtaczał okrąg jego.    Podobieństwo też wołów było pod nim, a na dziesięć łokiet, zewnątrz, niejakie rzezania, jakoby dwiema rzędy śrzodek morza obtaczały. Woły też były lite.    A samo morze na dwanaście wołów postawione było, z których trzej patrzali ku północy, a drudzy trzej ku zachodowi, a trzej inni ku południu, a trzej ostatni ku wschodowi, mając na sobie morze: a pośladki wołów były wewnątrz pod morzem.    A miąszość jego była na dłoń, a brzeg jego był jako brzeg kubka abo rozwitej lilijej, a brało w się trzy tysiące wiader.    Sprawił też dziesięć wannien i postawił pięć po prawej a pięć po lewej stronie, iżby w nich omywali wszytko, co na całopalenie ofiarować mieli: a w morzu kapłani się omywali.    Sprawił też i dziesięć lichtarzów złotych na kształt, jako je było rozkazano uczynić, i postawił je w kościele, pięć po prawej, a pięć po lewej stronie.    Nadto i stołów dziesięć i postawił je w kościele, pięć po prawej a pięć po lewej stronie; sto też czasz złotych.    Zbudował też sień kapłańską i pałac wielki, i drzwi u pałacu, które oprawił miedzią.    A morze postawił po prawej stronie ku wschodu słońca na południe.    Poczynił też Hiram kotły i widełki, i czasze. I dokończył wszytkiej roboty domu Bożego,    to jest dwa słupy i kapitella, i wierzchy, i jakoby niejakie siatki, które by okrywały wierzchy nad kapitellami.    Malogranatów też czterzy sta i siatki dwie, tak iż dwa rzędy malogranatów z każdą się siatką złączały, które okrywały kapitella i wierzchy słupów.    Posprawował też podstawki i wanny, które włożył na podstawkach,    morze jedno, wołów też dwanaście    pod morzem, i kotły, i widełki, i czasze. Wszytkie naczynia porobił Salomonowi Hiram ociec jego w domu PANSKIM z miedzi co naczystszej.    W krainie Jordanu odlewał je król w ziemi iłowatej między Sochot i Saredata.    A było mnóstwo naczynia niezliczone, tak iż wagi miedzi nie wiedziano.    I sprawił Salomon wszytko naczynie domu Bożego i ołtarz złoty, i stoły, a na nich pokładne chleby;    lichtarze też z lampami ich, aby świeciły przed wyrocznicą według obyczaju, z szczerego złota.    I kwiaty niejakie, i lampy, i nożyczki złote: wszytko ze złota szczerego jest sprawiono.    Puszki też do kadzidła i kadzidlnice, i czasze, możdżerzyki z szczerego złota. I drzwi wyrył kościoła wnętrznego, to jest do świętego świętych, i drzwi kościelne zewnątrz złote. I tym sposobem dokończyła się wszytka robota, którą sprawił Salomon w domu PANSKIM. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible