Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Estery

Rozdział 9

  Dwunastego tedy miesiąca, któryśmy wyższej powiedzieli, że Adar zowią, trzynastego dnia, kiedy wszystkim Żydom zatracenie gotowano a nieprzyjaciele krwie ich pragnęli, za odmianą szczęścia Żydowie poczęli brać górę i mścić się nad nieprzyjacioły swemi.    I zebrali się po wszytkich miastach i miasteczkach, i miejscach, aby wyciągnęli rękę na nieprzyjacioły i przeszladowniki swoje. I żaden się nie śmiał sprzeciwić, dlatego że strach wielkości ich przeraził był wszystkie narody.    Bo i sędziowie krain, i książęta, i ekonomowie, i wszyscy dygnitarze, którzy nad każdym miejscem i sprawą przełożeni byli, wywyższali Żydy, bojąc się Mardocheusza,    o którym dowiedzieli się, że był przedniejszy na pałacu a iż wiele mógł, sława też imienia jego co dzień rosła i było jej pełno w uściech wszytkich ludzi.    I tak pobili Żydowie nieprzyjacioły swe porażką wielką, i pozabijali je, oddawając im, co im byli gotowi uczynić;    tak barzo, że też w Susan pięć set mężów zabili, oprócz dziesiąci synów Amana Agagejczyka, nieprzyjaciela Żydowskiego, których te są imiona:    Farsandata i Delfon, i Esfata,    i Forata, i Adalia, i Aridata,    i Fermesta, i Arisaj, i Aridaj, i Jezata.    Które pobiwszy, łupów z majętności ich tykać się nie chcieli.    I natychmiast liczbę onych, których pobito w Susan, do króla przyniesiono.    Który rzekł królowej: W mieście Susan zabili Żydowie pięć set mężów i innych dziesiąci synów Amanowych. Jako wielki mord, mniemasz, oni czynią we wszytkich krainach? Czegoż więcej prosisz a co chcesz, abych kazał uczynić?    Któremu ona odpowiedziała: Jeślić się królowi podoba, niechby dano moc Żydom, aby jako dziś uczynili w Susan, tak i jutro uczynili, a dziesięć synów Amanowych aby na szubienicach zawieszono.    I rozkazał król, aby się tak zstało. I wnet w Susan rozbito wyrok, i dziesiąci synów Amanowych obieszono.    A gdy się zebrali Żydzi czternastego dnia miesiąca Adar, zabito w Susan trzy sta mężów, ani majętność ich nie była od nich rozszarpana.    Ale i po wszystkich ziemiach, które były pod mocą królewską, zastawowali się Żydowie za swe dusze, pobiwszy nieprzyjacioły przeszladowce swoje tak barzo, że doszło siedmdziesiąt i pięć tysięcy zabitych, a żaden się niczego nie tknął z ich majętności.    A dzień trzynasty miesiąca Adar był u wszytkich pierwszy zabijania, a czternastego dnia zabijać przestali; który postanowili, aby był uroczysty, aby weń na potym zawżdy biesiady i wesela, i uczty sprawowali.    Ale ci, którzy w mieście Susan zabijali, trzynastego i czternastego dnia tegoż miesiąca zabijaniem się zabawiali, a piętnastego dnia zabijać przestali. I przetoż tenże dzień uroczysty postanowili na uczty i na wesele.    Ci lepak Żydowie, którzy w miasteczkach niemurowanych i po wsiach mieszkali, czternasty dzień miesiąca Adar na biesiady i na wesela postanowili, tak aby się weń radowali i słali części uczty i potraw jeden drugiemu.    Spisał tedy Mardocheusz to wszytko i listami zamknąwszy, rozesłał do Żydów, którzy po wszytkich krainach królewskich mieszkali, tak blisko leżących, jako odległych,    aby czternasty i piętnasty dzień miesiąca Adar za święta przyjęli a na kożdy rok zawsze uroczystą czcią obchodzili:    iż w te dni pomścili się Żydzi nad nieprzyjacioły swemi, a płacz i smętek obróciły się im w radość i w wesele: a żeby te dni obchodzili z biesiadami i z weselem i posyłali jeden drugiemu części potraw, i ubogim dary dawali.    I przyjęli Żydowie w uroczysty obrząd wszystko, co naonczas czynić poczęli i co Mardocheusz przez listy czynić rozkazał.    Abowiem Aman, syn Amadaty, z pokolenia Agag, nieprzyjaciel i przeciwnik Żydowski, myślił złość przeciwko im, aby je był pobił i zgładził, i miotał Pur, który naszym językiem wykłada się los.    A potym weszła Ester do króla, prosząc, aby usiłowanie jego listy królewskimi wniwecz obrócone było, a złość, którą przeciw Żydom myślił, obróciła się na głowę jego. Nawet i samego, i syny jego, na szubienicy obiesili.    I od onego czasu te dni nazwano Purim, to jest losów: przeto iż Pur, to jest los, w banię był wrzucony; i wszytko, co się działo w liście, to jest w tych księgach, zamyka się.    I co ucierpieli, i co na potym odmieniono, przyjęli na się Żydzi i na nasienie swoje, i na wszytkie, którzy na wiarę ich przystać chcieli, aby się żadnemu nie godziło tych dwu dni bez święcenia strawić, o których pismo świadczy, i pewne czasy wyciągają rok po roku ustawicznie.    Teć są dni, których zapamiętanie żadne nigdy nie zgładzi i w każdym wieku wszytkie krainy po wszem świecie obchodzić będą: i nie masz żadnego miasta, w którym by dni Purim, to jest losów, nie były od Żydów święcone i od ich potomków, którzy są na te ceremonie obowiązani.    I napisali Ester królowa, córka Abihail, i Mardocheusz Żydowin jeszcze drugi list, aby ze wszelaką pilnością ten dzień ustanowiony był za święty na potomne czasy.    I posłali do wszytkich Żydów, którzy mieszkali we stu i dwudziestu i siedmi krainach Aswerusa króla, aby mieli pokój i przyjmowali prawdę,    zachowując dni losów, a czasu swego z radością obchodząc, jako Mardocheusz z Ester postanowili, a oni chować obiecali i sami, i z potomstwem swoim, posty i wołania, i dni losów,    i wszytko, co się w historyjej tych ksiąg, które zowią Ester, zamyka. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible