Biblia Jakuba Wujka*

Księga Wyjścia
(Exodus, to jest wtóre)

Autor:
Mojżesz, Jozue i inni autorzy lub redaktorzy mniejszych jednostek literackich na przestrzeni wieków.
Czas:
(1) Opisywanych wydarzeń: 1876-1444 r. p. Chr., tj. od śmierci Józefa w Egipcie do wzniesienia przybytku (Wj 40:17; 1Krl 6:1); (2) redakcji Księgi: mniejsze jednostki literackie mogły powstać w czasach Mojżesza, tj. 2. poł. XV w. p. Chr. (Lb 33:2; Pwt 31:24).
Miejsce:
Obszary wędrówek i pobytu bohaterów ksiąg.
Cel:
Ukazanie tworzenia się narodu izraelskiego.
Temat:
Bóg Dawcą przymierza i prawa.


* Opis księgi zredagowany na bazie wstępów do Przekładu Dosłownego SNP EIB.

Rozdział 1

  Te są imiona synów Izraelowych, którzy weszli do Egiptu z Jakobem, każdy z nich z domy swemi weszli:    Ruben, Symeon, Lewi, Juda,    Issachar, Zabulon i Beniamin,    Dan i Neftali, Gad i Aser.    Było tedy wszytkich dusz tych, którzy wyszli z biodry Jakobowej, siedmdziesiąt, a Jozef był w Egipcie.    Który gdy umarł, i wszyscy bracia jego, i wszytek on rodzaj,    synowie Izraelowi urośli i jakoby wyrastający rozmnożyli się. I zmocniwszy się zbytnie, napełnili ziemię.    Powstał tymczasem król nowy nad Egiptem, który nie wiedział o Jozefie.    I rzekł do ludu swego: Oto lud synów Izraelowych wielki i mocniejszy jest nad nas.    Pódźcie, mądrze potłummy go, by się snadź nie mnożył, a jeśliby przypadła na nas wojna, by się nie przyłączył nieprzyjaciołom naszym, a poraziwszy nas, nie wyszedł z ziemie.    Ustawił tedy nad nimi przełożone robót, aby je trapili ciężarami. I zbudowali miasta przybytków Faraonowi: Fitom i Ramesses.    A im barziej ich tłumili, tym więcej się mnożyli i rośli.    I nienawidzieli Egipcjanie synów Izraelowych, i trapili je naigrawając ich,    i ku gorzkości przywodzili żywot ich robotami ciężkimi gliny i cegły, i wszelaką służbą, którą byli obciążeni w robotach około ziemie.    I rzekł król Egipski babam Hebrejczyków, których jednę zwano Sefora, a drugą Fua,    przykazując im: Gdy będziecie babić Hebrejankom, a przyjdzie czas rodzenia, jeśli się syn urodzi, zabijcie go, a jeśli córka, zachowajcie.    Lecz baby bały się Boga i nie uczyniły według przykazania króla Egipskiego, ale zachowały chłopiątka.    Których wezwawszy król do siebie, rzekł: Cóż to jest, coście chciały uczynić, żeście chłopięta zachowały?    Które odpowiedziały: Nie sąć Hebrejanki jako Egipskie niewiasty, bo same umieją babić i pierwej rodzą, niżli przydziem do nich.    Uczynił tedy Bóg babam dobrze. I rozkrzewił się lud, i zmocnił się zbytnie.    A iż się bały Boga baby, zbudował im domy.    Rozkazał tedy Faraon wszytkiemu ludowi swemu, mówiąc: Co się kolwiek męskiej płci urodzi, to wrzućcie do rzeki, a cokolwiek niewieściej, zachowajcie. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible