Biblia Jakuba Wujka*

Księga Wyjścia
(Exodus, to jest wtóre)

Rozdział 22

  Jeśliby kto ukradł wołu abo owcę i zabił abo prze dał, pięć wołów odda za jednego wołu, a cztery owce za jednę owcę.    Jeśliby wyłamując złodziej dom abo podkopując był naleziony, a wziąwszy ranę umarłby, ten, kto go ranił, nie będzie winien krwie.    Ale jeśliby to po weszciu słońca uczynił, mężobójstwo popełnił, i sam umrze. Jeśliby nie miał, co by za kradzież oddał, sam niech zaprzedan będzie;    jeśli się u niego, co ukradł, najdzie żywo, lub wołu, lub osła, lub owcę, we dwójnasób wróci.    Jeśli kto uszkodzi pole abo winnicę i puści bydlę swe, aby spasło cudze, cokolwiek nalepszego będzie miał na polu swym abo w winnicy, według oszacowania szkody nagrodzi.    Jeśliby wyszedszy ogień natrafił ciernie i zająłby kopy zboża abo stojące zboże na polu, nagrodzi szkodę, kto ogień zapalił.    Jeśli kto zlecił przyjacielowi pieniądze abo statek ku schowaniu, a temu by, który je przyjął, ukradziono je, jeśli się najduje złodziej, dwojako nagrodzi.    Jeśli nie wiedzą o złodzieju, pana domu stawią przed bogi i przysięże, że nie ściągnął ręki na rzecz bliźniego swego    ku uczynieniu zdrady, tak o wołu, jako i o osła, i o owcę, i o szatę, i cokolwiek szkodę przynieść może: obojgu sprawa przytoczy się przed bogi: a jeśli oni osądzą, dwojako nagrodzi bliźniemu swemu.    Jeśli kto zleci bliźniemu swe mu osła, wołu, owcę i wszelkie bydlę na chowanie, a zdechłoby abo znędzniało, abo było wzięte od nieprzyjaciela, a nikt by tego nie widział,    przysięga będzie w pośrzodku, że nie ściągnął ręki na rzecz bliźniego swego i przyjmie Pan przysięgę, a on nie będzie musiał nagradzać.    Ale jeśliby ukradzione było, nagrodzi szkodę Panu.    Jeśli od zwierza zajedzione, niech odniesie do niego, co zabite jest, a nie nagrodzi.    Kto by u bliźniego swego czego z tych rzeczy pożyczył, a znędzniałoby abo zdechło w niebytności pana, nagrodzić będzie musiał.    Ale jeśliby pan był na ten czas, nie nagrodzi, zwłaszcza jeśli najęte przyszło za zapłatę pracej jego.    Jeśliby kto zwiódł pannę jeszcze nie poszlubioną i spałby z nią, da jej wiano i będzie ją miał za żonę.    Jeśli ociec panny dać nie będzie chciał, odłoży pieniądze według obyczaju wiana, które panny brać zwykły.    Czarownikom żyć nie dopuścisz.    Kto by nierząd płodził z bydlęciem, śmiercią niechaj umrze.    Kto ofiaruje bogom, zabit będzie, oprócz samemu JAHWE.    Przychodnia nie zasmucisz ani go uciśniesz: boście i sami przychodniami byli w ziemi Egipskiej.    Wdowie i sierocie szkodzić nie będziecie.    Jeśli je obrazicie, będą wołać do mnie, a ja wysłucham wołanie ich    i rozgniewa się zapalczywość moja, i pobiję was mieczem, i będą żony wasze wdowami, a synowie waszy sierotami.    Jeśli pieniędzy pożyczysz ludowi memu ubogiemu, który mieszka z tobą, nie będziesz mu przynaglał, jako wycięgacz, ani lichwami uciśniesz.    Jeśli w zastawie od bliźniego twego weźmiesz odzienie, przed zachodem słońca wrócisz je.    Abowiem to samo jest, czym się odziewa odzienie ciała jego, a innego nic nie ma, w czym by spał; będzieli wołał do mnie, wysłucham go, bom jest miłosierny.    Bogom uwłaczać nie będziesz a przełożonemu nad ludem twoim nie będziesz złorzeczył.    Dziesięcin twoich i pierwiastek twoich oddać nie omieszkasz: pierworodnego z synów twoich dasz mi.    Z wołów też i z owiec tymże sposobem uczynisz: siedm dni niechaj będzie przy matce swojej, a dnia ósmego oddasz mi go.    Mężami świętemi mnie będziecie; mięsa, którego by źwierz pierwej skosztował, jeść nie będziecie, ale psom wyrzucicie. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible