Biblia Jakuba Wujka*

Księga Wyjścia
(Exodus, to jest wtóre)

Rozdział 29

  Ale i to uczynisz, żeby mi byli na kapłaństwo poświęceni. Weźmi cielca z stada i dwa barany bez makuły,    i chleby przaśne, i osuch bez kwasu, który by był oliwą zaczyniony, krepie też przaśne oliwą namazane; z przedniej mąki pszenicznej wszytkiego naczynisz.    A włożywszy w kosz ofiarujesz: a cielca i dwu baranów.    I przywiedziesz Aarona i syny jego do drzwi przybytku świadectwa. A omywszy ojca z synmi jego wodą,    obleczesz Aarona w szaty jego, to jest w koszulę i w szatę, i w naramiennik, iw racjonał, który ściągniesz pasem.    I włożysz czapkę na głowę jego i blachę świętą na czapkę,    i olejek namazania wlejesz na głowę jego, a tym sposobem będzie poświęcon.    Syny takież jego przywiedziesz i obleczesz je w szaty lniane, i pasem opaszesz.    Aarona, mówię, i syny jego, i włożysz na nie czapki, a będą mi kapłany służbą wieczną. Gdy poświęcisz ręce ich,    przywiedziesz i cielca przed przybytek świadectwa i włożą Aaron i synowie jego ręce na głowę jego,    i zabijesz go przed oczyma PANSKIMI u drzwi przybytku świadectwa.    A co weźmiesz ze krwie cielca, włożysz na rogi ołtarza palcem twoim, a ostatek krwie wylejesz u podstawnika jego.    Weźmiesz też łój wszytek, który okrywa jelita, i odzieżę z wątroby, i dwie nerce, i łój, który na nich jest, i ofiarujesz zapał na ołtarzu.    Mięso zaś cielca i skórę, i gnój spalisz precz za obozem: przeto iż za grzech jest.    Jednego też barana weźmiesz, na którego głowę włożą Aaron i synowie jego ręce.    Którego gdy zabijesz, weźmiesz ze krwie jego i wylejesz około ołtarza.    A samego barana na sztuki zrąbiesz, a omywszy trzewa jego i nogi włożysz na zrąbane mięso i na głowę jego.    I ofiarujesz całego barana na zapał na ołtarzu: ofiara jest JAHWE, wonność nawdzięczniejsza ofiary PANskiej.    Weźmiesz też barana drugiego, na którego głowę Aaron i synowie jego włożą ręce.    Którego ofiarowawszy, weźmiesz ze krwie jego i włożysz na koniec ucha prawego Aaronowego i synów jego, i na wielkie palce ręki ich i nogi prawej, i wylejesz krew na ołtarzu wkoło.    A gdy już weźmiesz ze krwie, która jest na ołtarzu, i z olejku namazywania, pokropisz Aarona i szaty jego, syny i szaty ich. A poświęciwszy je i szaty,    weźmiesz z barana łój i ogon, i tłustość, która okrywa wnętrze, i odzieżę wątroby, i dwie nerce, i łój, który jest na nich, i łopatkę prawą, przeto iż jest baran poświęcenia,    i bochen chleba jeden, osuch oliwą pokropiony i krepel z kosza przaśników, który przed obliczem Pańskim jest postawiony,    i włożysz to wszytko na ręce Aarona i synów jego, i poświęcisz je podnosząc przed JAHWE.    I weźmiesz wszytko z ręku ich, i zapalisz na ołtarzu na całopalenie, wonność nawdzięczniejszą przed obliczem Pańskim, bo ofiara jego jest.    Weźmiesz też mostek z barana, którym jest poświęcon Aaron, i poświęcisz ji podnosząc przed JAHWE, i dostanie się na twoję część.    I poświęcisz i mostek poświęcony, i łopatkę, którąś oddzielił z barana,    którym Aaron i synowie jego są poświęceni, i dostaną się na część Aaronową i synów jego prawem wiecznym od synów Izraelowych: bo są pierwociny i przodki ofiar ich zapokojnych, które ofiarują Panu.    Ale szatę świętą, której używać będzie Aaron, będą mieć synowie jego po nim, żeby je w niej namazowanó i ręce ich poświęcano.    Siedm dni będzie jej używał, który miasto niego będzie postanowion nawyższym kapłanem z synów jego i który będzie wchodził do przybytku świadectwa, aby w świątnicy służył.    Ale barana poświęcenia weźmiesz i uwarzysz mięso jego na miejscu świętym;    które jeść będzie Aaron i synowie jego. Chleby także, które są w koszu, w sieni przybytku świadectwa, jeść będą,    aby była ofiara ubłagalna, a ręce ofiarujących były poświęcone. Obcy nie będzie jadł z nich, bo święte są.    A jeśli co zostanie z mięsa święconego abo z chlebów do zarania, spalisz ostatki ogniem: nie będą ich jeść, bo poświęcone są.    Wszytko, com ci przykazał, uczynisz nad Aaronem i nad syny jego. Siedm dni będziesz poświęcał ręce ich    i cielca za grzech ofiarować będziesz co dzień na oczyścienie. I oczyścisz ołtarz, gdy ofiarujesz ofiarę oczyścienia, i namażesz ji na poświęcenie.    Siedm dni będziesz ołtarz oczyściał i poświęcał i będzie świętym świętych; każdy, kto by się go dotknął, będzie poświęcony.    A to jest, co czynić będziesz na ołtarzu: dwa baranki roczne co dzień ustawicznie,    jednego baranka poranu, a drugiego w wieczór,    dziesiątą część przedniej mąki zakropionej z oliwą zbitą, która by miała miarę czwartą część hin, i wina ku ofierze napojnej pod tąż miarą do baranka jednego.    Baranka zaś drugiego ofiarujesz ku wieczorowi wedle obrzędu porannej ofiary i wedle tego, cośmy powiedzieli, na wonność wdzięczności:    ofiara jest JAHWE, ofiarowaniem wiecznym na pokolenia wasze u drzwi przybytku świadectwa przed JAHWE, gdzie postanowię, abych mówił do ciebie.    I tam będę przykazował synom Izraelowym, i poświęci się ołtarz w chwale mojej.    Poświęcę i przybytek świadectwa z ołtarzem, i Aarona z synmi jego, żeby mi urząd kapłański sprawowali.    I będę mieszkał w pośrzodku synów Izraelowych, i będę im Bogiem.    I poznają, żem ja JAHWE Bóg ich, którym je wyprowadził z ziemi Egipskiej, żebych mieszkał między nimi: ja JAHWE Bóg ich. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible