Biblia Jakuba Wujka*

Księga Wyjścia
(Exodus, to jest wtóre)

Rozdział 5

  Weszli potym Mojżesz i Aaron i rzekli Faraonowi: To mówi JAHWE Bóg Izraelów: Puść mój lud, aby mi ofiarował na puszczy.    A on odpowiedział: Kto jest JAHWE, żebym słuchał głosu jego a puścił Izraela? Nie znam JAHWE, a Izraela nie puszczę.    I rzekli: Bóg Hebrejczyków wezwał nas, abyśmy szli trzy dni drogi na puszczą i ofiarowali JAHWE Bogu naszemu, by snadź nie przyszedł na nas mór abo miecz.    Rzekł do nich król Egipski: Przecz, Mojżeszu i Aaronie, odmawiacie lud od robót ich? Idźcie do ciężarów waszych.    I rzekł Faraon: Wielki jest lud ziemie; widzicie, iż się tłum rozkrzewił: jako daleko więcej, jeśli im dacie od robót odpoczynek?    Rozkazał tedy w on dzień przystawom nad robotami i wycięgaczom ludu, mówiąc:    Żadną miarą na potym nie będziecie dawać plew ludowi do czynienia cegły jako przedtym, ale sami niech idą a niech zbierają słomę.    A miarę cegieł, którą pierwej czynili, włożycie na nie, a namniej nie umniejszycie: abowiem próżnują i dlatego wołają, mówiąc: Idźmy a ofiarujmy Bogu naszemu.    Niech będą uciśnieni robotami i niechaj je wypełnią, aby nie przestawali na słowach kłamliwych.    I tak wyszedszy przystawowie nad robotami i wycięgacze, rzekli do ludu: Tak mówi Faraon: Nie daję wam plew.    Idźcie a zbierajcie, jeśli gdzie naleźć będziecie mogli, a namniej się nie umniejszy z roboty waszej.    I rozproszył się lud po wszytkiej ziemi Egipskiej na zbieranie plew.    A przystawowie nad robotami przynaglali im, mówiąc: Wypełniajcie robotę waszę na każdy dzień, jakoście pierwej zwykli byli czynić, gdy wam dawano plewy.    I sieczeni byli biczmi, którzy byli nad robotami synów Izraelowych, od wycięgaczów Faraonowych, mówiąc: Przecz nie wypełniacie miary cegieł jako pierwej ani wczora, ani dziś?    I przyszli przełożeni synów Izraelowych, i wołali do Faraona, mówiąc: Przecz tak czynisz przeciw sługom twoim?    Plew nam nie dają, a cegły jako pierwej czynić każą. Oto nas, sługi twoje, biczmi sieką, a niesprawiedliwie się dzieje przeciw ludowi twemu.    Który rzekł: Próżnujecie i dlatego mówicie: Pódźmy a ofiarujmy JAHWE.    Przetoż idźcie a róbcie: Plew nie dadzą wam, a oddacie zwykłą liczbę cegieł.    I baczyli przełożeni synów Izraelowych, że się źle z nimi działo, iż im mówiono: Nie umniejszy się nic z cegieł na każdy dzień.    I zabieżeli Mojżeszowi i Aaronowi, którzy stali naprzeciwko wychodzącym od Faraona,    i rzekli do nich: Niech wejźrzy JAHWE a osądzi, żeście wonność nasze uczynili śmierdzącą przed Faraonem i sługami jego i podaliście mu miecz, aby nas zabił.    I wrócił się Mojżesz do JAHWE, i rzekł: Panie, czemuś utrapił ten lud? Czemuś mię posłał?    Bo od onego czasu, jakom wszedł do Faraona, abych mówił w imię twoje, utrapił lud twój, a nie wybawiłeś ich. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible