Biblia Jakuba Wujka*

Księga Hioba
(Księga Ijoba)

Rozdział 10

  Teskni sobie dusza moja w żywocie moim, puszczę przeciw sobie mowę moję, będę mówił w gorzkości dusze mojej.    Rzeknę Bogu: Nie potępiaj mię: pokaż mi, przecz mię tak sądzisz.    Aza się dobrze tobie widzi, żebyś mię potwarzył i ucisnął mnie, robotę rąk twoich, a radę niezbożników wspomagał?    Aza ty masz oczy cielesne, abo jako widzi człowiek i ty widzieć będziesz?    Izali jako dni człowiecze dni twoje, a lata twoje są jako czasy ludzkie?    Żebyś się miał pytać o nieprawości mojej i dowiadować się o grzechu moim?    I żebyś wiedział, żem nic niepobożnego nie czynił, gdyż nie masz żadnego, który by mógł wyrwać z ręki twojej?    Ręce twoje uczyniły mię i utworzyły mię wszytkiego wokoło, a tak mię nagle strącasz?    Wspomni proszę, że jako błoto uczyniłeś mię i w proch mię obrócisz.    Aza nie jako mleko doiłeś mię a jako ser utworzyłeś mię?    Skórą i mięsem oblokłeś mię, kościami i żyłami pospinałeś mię.    Żywot i miłosierdzie dałeś mi, a nawiedzenie twoje strzegło ducha mego.    Acz to kryjesz w sercu twoim: wszakże wiem, iż wszytko pamiętasz.    Jeślim zgrzeszył, a na godzinę przepuściłeś mi, Przeczże mi nie dopuścisz czystym być od nieprawości mojej?    A jeśliż będę niezbożnym, biada mnie jest, a jeślim sprawiedliwym, nie podniosę głowy, nasycon utrapienia i nędze.    I dla pychy jako lwicę ułapisz mię, a wróciwszy się, dziwnie mię męczysz.    Wznawiasz przeciwko mnie świadki twoje i rozmnażasz gniew twój przeciw mnie a męki walczą na mię.    Czemuś mię wywiódł z żywota, który bodajbym był zniszczał, żeby mię oko nie widziało?    Byłbym, jakobych nie był, z żywota przeniesiony do grobu.    Izali trocha dni moich nie skończy się wkrótce? Puść mię tedy, że trochę opłaczę boleść moję:    pierwej niż pójdę i nie wrócę się, do ziemie ciemnej i okrytej mgłą śmierci,    ziemie nędze i ciemności, kędy cień śmierci, i nie masz rządu, ale wieczny strach przebywa. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible