Biblia Jakuba Wujka*

Księga Hioba
(Księga Ijoba)

Rozdział 21

  A odpowiadając Job rzekł:    Słuchajcie, proszę, mów moich a czyńcie pokutę.    Znoście mię, a ja mówić będę, a po moich słowach, będzieli się zdało, śmiejcie się.    Izali przeciwko człowiekowi jest gadanie moje, abych się słusznie smucić nie miał?    Patrzcie na mię i zdumiejcie się a włóżcie palec na usta wasze.    I ja gdy wspomnię, lękam się a wstrząsa drżenie ciało moje.    Przeczże tedy niepobożni żywią, podniesieni są i zmocnieni bogactwy?    Nasienie ich trwa przed nimi, bliskich gromada i wnuków przed ich oczyma.    Domy ich przespieczne są i spokojne i nie masz rózgi Bożej nad nimi.    Krowa ich poczęła, a nie poroniła, jałowica się ocieliła, a płodu swego nie stradała.    Wychodzą dziatki ich jako trzody a maluczkie ich, igrając, skaczą.    Trzymają bęben i arfę i weselą się, przy głosie muzyki.    Prowadzą w dobrach dni swoje, a we mgnieniu oka do piekła zstępują.    Którzy mówili Bogu: Idź precz od nas! i wiadomości dróg twoich nie chcemy!    Któż jest wszechmogący, żebyśmy mu służyli? A co nam pomoże, choć byśmy się mu modlili?    Wszakże, iż nie są w ręce ich dobra ich, rada niezbożnych niechaj będzie daleko ode mnie.    Ilekroć świeca niezbożników zgaśnie i przydzie na nie powódź, i rozdzieli boleści zapalczywości swojej.    Będą jako plewy przed wiatrem i jako perz, który wicher rozwiewa.    Zachowa synom jego boleść ojcowską, a gdy odda, tedy pozna.    Ujźrzą oczy jego zabicie swe, a z zapalczywości wszechmogącego pić będzie.    Bo co do niego należy o domie jego po nim, choćby liczba miesiąców jego była na poły ukrócona?    Aza Boga będzie kto uczył rozumu, który wysokie sądzi?    Ten umiera duży i zdrowy, bogaty i szczęśliwy.    Wnętrzności jego są pełne sadła, a kości jego napiły się szpiku.    A drugi umiera w gorzkości dusze, bez żadnej majętności:    a przed się pospołu w prochu spać będą, a robacy okryją je.    Zaiste wiem myśli wasze i wyroki nieprawe przeciwko mnie.    Bo mówicie: Gdzie jest dom książęcy a gdzie przybytki niezbożnych ludzi?    Zopytajcie kogożkolwiek z podróżnych, a doznacie, że on też to rozumie.    Iż na dzień zatracenia chowają złego a na dzień zapalczywości wiedzion będzie.    Któż będzie strofował przed nim drogę jego? A co czynił, kto mu odda?    On do grobów wiedzion będzie, a w gromadzie umarłych czuć będzie.    Słodki był piaskowi kocytu a za sobą wszelkiego człowieka pociągnie, a przed sobą niezliczone.    Jakoż tedy cieszycie mię próżno, gdyż wasza odpowiedź pokazała się być przeciwna prawdzie? 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible