Biblia Jakuba Wujka*

Księga Hioba
(Księga Ijoba)

Rozdział 28

  Ma srebro początki żył swoich i złoto ma miejsce, gdzie je spuszczają.    Żelazo z ziemie biorą, a kamień od gorącości rozpuszczony w miedź się obraca.    Zamierzył czas ciemnościam i koniec wszech rzeczy on upatruje, kamień też mroku i cień śmierci.    Rozdziela strumień od ludu pielgrzymującego, tych, których zapomniała noga niedostatecznego człowieka i bezdrożnych.    Ziemia, z której się rodził chleb na swym miejscu, od ognia podwrócona jest.    Miejsce safiru kamienie jego, a breły jego złoto.    Szcieżki ptak nie widział ani na nie pojźrzało oko sępowe.    Nie deptali jej synowie kramarscy ani przeszła po niej lwica.    Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił z korzenia góry.    W skałach wykował strumienie i wszelką rzecz drogą widziało oko jego.    Głębokości też rzek wybadał, i rzeczy tajemne na światłość wywiódł.    A mądrość gdzie bywa naleziona i które jest miejsce rozumu?    Nie wie człowiek ceny jej ani bywa naleziona w ziemi rozkosznie żyjących.    Otchłań mówi: Nie masz jej we mnie; a morze powiada: Nie masz jej ze mną.    Nie dadzą złota szczerego za nie ani odważą srebra za odmianę jej.    Nie będzie porównana z nakrapianemi farbami Indyjskimi ani z kamieniem sardonychem nadroższym abo z safirem.    Nie zrówna z nią złoto ani kryształ, ani będą zamienione za nię naczynia złote.    Wysokie i wyniosłe rzeczy nie będą spomienione ku przyrównaniu jej, ale wyciągana bywa mądrość z skrytości.    Nie zrówna z nią topazjus z Etiopijej ani jej przyrównają do naczystszej farby.    Skądże tedy mądrość pochodzi i które jest miejsce rozumu?    Skryta jest od oczu wszytkich żywiących, ptacy też niebiescy nie wiedzą o niej.    Zatracenie i śmierć rzekły: Uszyma naszemi słyszeliśmy sławę jej.    Bóg rozumie drogę jej i on wie miejsce jej.    On bowiem widzi kraje świata i na wszytko, co jest pod niebem, patrzy.    Który uczynił wiatrom wagę i wody zawiesił pod miarą.    Gdy stanowił dżdżom prawa i drogę nawałnościam szumiącym,    tedy ją widział i opowiedział, i nagotował, i wyszladował,    i rzekł człowiekowi: Oto bojaźń Pańska, ta jest mądrość, a wiarować się złego - rozum. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible