Biblia Jakuba Wujka*

Księga Hioba
(Księga Ijoba)

Rozdział 29

  Przydał też Job, biorąc przypowieść swą, i rzekł:    Kto by mi to dał, abych był wedle dawnych miesiąców, wedle dni, których mię Bóg strzegł,    gdy świeciła świeca jego nad głową moją a przy świetle jego chodziłem w ciemności?    Jakom był za dni młodości mojej, gdy potajemnie Bóg był w przybytku moim,    gdy Wszechmocny był ze mną a około mnie dzieci moje,    gdym umywał nogi moje masłem a skała wylewała mi źrzódła oliwy,    gdym wychodził do bramy miejsckiej, a na ulicy gotowano mi stolicę?    Widzieli mię młodzieńcy i kryli się, a starcy, powstawszy, stali.    Książęta przestawali mówić i kładły palec na usta swoje.    Przełożeni głos swój hamowali, a język ich przylegał do ich podniebienia.    Ucho słuchające błogosławiło mię a oko widzące świadectwo mi dawało.    Przeto, żem wybawiał ubogiego krzyczącego i sierotę, która nie miała pomocnika.    Błogosławieństwo tego, który miał zginąć, na mię przychodziło, a serce wdowy cieszyłem.    Obłóczyłem się w sprawiedliwość i przyodziewałem się jako szatą i koroną sądem moim.    Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.    Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejem nie wiedział, pilniem się wywiadował.    Kruszyłem szczęki przewrotnika a z zębów jego wydzierałem korzyść.    I mówiłem: W gniazdku moim umrę a jako palma rozmnożę dni.    Korzeń mój otworzon jest podle wody a rosa będzie trwać w żęciu moim.    Sława moja zawżdy się odnawiać będzie a łuk mój w ręce mojej będzie się poprawiał.    Którzy mnie słuchali, czekali wyroku, a pilnie słuchając, milczeli na radę moję.    Nie śmieli nic przydawać do słów moich i na nie kropiła wymowa moja.    Oczekawali mię jako deszczu a usta swe otwarzali jako na deszcz pozdny.    Jeślim kiedy się uśmiechał do nich, nie wierzyli, a światłość twarzy mojej nie padała na ziemię.    Jeślim chciał iść do nich, siadałem pierwszy, a chociem siedział jako król wokoło stojącym w wojsku, byłem przecię pocieszycielem smutnych. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible