Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Hioba
(Księga Ijoba)

Rozdział 30

  A teraz śmieją się ze mnie młodszy w leciech, których ojców nie rozumiałem godnych kłaść ze psy trzody mojej,    Których moc rąk u mnie za nic nie była i zdali się samego żywota być niegodni,    od niedostatku i od głodu niepłodni, którzy gryźli na puszczy, zabrudzeni od nędze i mizeryjej    i jadali chwast i skóry drzew, i korzenie jałowcowe było ich pokarmem;    którzy na dolinach to porywając, gdy co naleźli, do niego z wołaniem bieżeli;    w pustych łożach potoków mieszkali i w jamach ziemnych albo na drzastwie,    którzy między takowymi się weselili i pod cierniem być za rozkosz sobie mieli:    synowie głupich i podłych i na ziemi zgoła się nie ukazujący.    Teraz obróciłem się w piosnkę ich i zstałem się im przypowieścią.    Brzydzą się mną a daleko ode mnie uciekają i nie wstydzą się plwać na oblicze moje.    Sajdak bowiem swój otworzył i utrapił mię, i włożył wędzidło w usta moje.    Po prawej stronie wschodu powstały wnet nędze moje, podwrócili nogi moje i ścisnęli jako wałmi szcieżkami swemi.    Rozkopali drogi moje, zasadzki na mię czynili i przemogli, a nie był, kto by dał pomoc.    Jakoby przebiwszy mur i otworzywszy drzwi przypadli na mię, i stoczyli się na nędze moje.    Wniwecz jestem obrócony: odjąłeś jako wiatr pożądanie moje i jako obłok przeminęło zdrowie moje.    A teraz we mnie samym więdnie dusza moja i opanowały mię dni utrapienia.    W nocy wiercą boleści kość moję, a ci, którzy mię jedzą, nie śpią.    Od mnóstwa ich kazi się odzienie moje i jako obojczykiem szaty opasali mię.    Jestem przyrównan błotu i zstałem się podobnym perzowi i popiołowi.    Wołam do ciebie, a nie wysłuchawasz mię, stoję, a nie patrzysz na mię.    Odmieniłeś mi się w okrutnego a w twardości ręki twojej sprzeciwiasz mi się.    Podniosłeś mię i jako na wietrze postawiwszy, uderzyłeś mię duże o ziemię.    Wiem, że mię podasz śmierci, gdzie jest postanowiony dom wszelkiemu żywiącemu.    Wszakoż nie ku wyniszczeniu ich ściągasz rękę twoję, a jeśli upadną, sam zbawisz.    Płakałem kiedyś nad onym, który był utrapiony, i użaliła się dusza moja ubogiego.    Czekałem dobra, a przyszło na mię złe, czekałem światłości, i wypadły ciemności.    Wnętrzności moje wezwrzały bez żadnego odpoczynku, ubieżały mię dni utrapienia.    Chodziłem żałosny bez zapalczywości, powstawszy w gromadzie, wołałem.    Byłem bratem smoków i towarzyszem strusów.    Sczerniała skóra moja na mnie i kości moje wyschły od upalenia.    Arfa moja obróciła się w żałobę i organy moje w głos płaczących. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible