Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Hioba
(Księga Ijoba)

Rozdział 37

  Na to zlękło się serce moje i zruszyło się z miejsca swego.    Słuchajcie słuchania w strachu głosu jego i dźwięku z ust jego wychodzącego.    Pod wszytkie niebiosa on przegląda, a światłość jego nad granicami ziemie.    Za nim dźwięk ryczeć będzie, zagrzmi głosem wielkości swej, a nie będzie dościgniony, gdy usłyszan będzie głos jego.    Zagrzmi Bóg głosem swym dziwnie, który czyni rzeczy wielkie a nie wybadane,    który każe śniegowi, aby spadał na ziemię, i dżdżom zimy i gwałtownemu dżdżowi mocy swojej,    który na ręce wszystkich ludzi znaczy, aby każdy znał sprawy swoje.    Wnidzie źwierz do jamy i w legowisku swoim mieszkać będzie.    Od gwiazd południowych wynidzie burza, a od Wozu niebieskiego zimno.    Gdy Bóg wieje, zsiada się lód i zasię szeroko się rozlewają wody.    Zboże pragnie obłoków, a obłoki rozpuszczają światło swoje;    które obchodzą w koło, gdziekolwiek je wola sprawującego wiedzie, ku wszytkiemu, co im każe na okręgu ziemie,    chocia w jednym pokoleniu, chocia w ziemi swojej, choć na którymkolwiek miejscu miłosierdzia swego naleźć je rozkaże.    Słuchaj tego, Jobie, stój a przypatruj się dziwnym sprawom Bożym!    Izali wiesz, kiedy Bóg dżdżom przykazał, aby okazały światłość obłoków jego?    Izali znasz szcieżki obłoków wielkie, i doskonałe umiejętności?    Aza odzienie twoje nie jest ciepłe, gdy przewiewa ziemię wiatr z południa?    Podobnoś ty z nim budował niebiosa, które są barzo mocne, jakoby z miedzi ulane?    Ukaż nam, co mu rzec mamy, bośmy ogarnieni ciemnością.    Któż mu powie, co mówię? Choćby też mówił człowiek, będzie pożarty.    Ale teraz nie widzą światłości, z prędka powietrze zsiędzie się w obłoki, a wiatr przechodząc spędzi je.    Z północy złoto przychodzi, a od Boga bojaźliwe chwalenie.    Godnie go naleźć nie możemy: wielki mocą i sądem, i sprawiedliwością, a wysłowion być nie może.    Dlategoż będą się go bać mężowie a nie będą śmieć patrzyć wszyscy, którzy się sobie zdadzą mądrymi. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible