Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Psalmów

Psalm 107

  Alleluja. Wyznawajcie JAHWE, bo dobry jest, bo na wieki miłosierdzie jego.    Niech powiedzą, którzy są od JAHWE odkupieni, które wykupił z ręki nieprzyjacielskiej i z krajów zgromadził je.    Ze wschodu słońca i z zachodu, z północy i od morza.    Błądzili po puszczy na miejscu bezwodnym i nie najdowali drogi do miasta, w którym by mieszkali.    Łaknącymi i pragnącymi: dusza ich w nich ustawała.    I wołali do JAHWE, gdy uciśnieni byli, i wyrwał je z ich potrzeb.    I nawiódł je na prostą drogę, aby szli do miasta, w którym by mieszkali.    Niechajże wyznawają JAHWE miłosierdzia jego i cuda jego synom ludzkim.    Bo nasycił duszę głodną, a duszę łaknącą dobrami napełnił.    Siedzące w ciemnościach i w cieniu śmierci, więźnie w niedostatku i w żelezie.    Bo się sprzeciwiali słowom Bożym i radę Nawyższego rozdraźnili.    I uniżone było w pracej serce ich, upadli, a nie był, kto by ich ratował.    I wołali do JAHWE, gdy utrapieni byli, i wybawił je z ich potrzeb.    I wywiódł je z ciemności i z cienia śmierci, i okowy ich połamał.    Niechajże wyznawają JAHWE miłosierdzia jego i cuda jego synom ludzkim.    Przeto że skruszył drzwi miedziane i połamał zapory żelazne.    Wybawił je z drogi ich nieprawości, bo dla niesprawiedliwości swoich byli poniżeni.    Wszelakim pokarmem brzydziła się dusza ich i przybliżyli się aż do bram śmierci.    I wołali do JAHWE, gdy uciśnieni byli, i wybawił je z ich potrzeb.    Zesłał słowo swoje i uzdrowił je, i wyrwał je od ich zginienia.    Niechże wyznawają JAHWE miłosierdzia jego: i cuda jego synom ludzkim.    A niech ofiarują ofiarę chwały i niech opowiadają uczynki jego z weselem.    Którzy zstępują na morze w okręciech i mają sprawy po wodach wielkich:    ci widzieli dzieła PANSKIE i dziwy jego na głębinie.    Rzekł i powstał wiatr burzliwy, i podniosły się nawałności jego.    Wstępują aż do nieba i zstępują aż do przepaści, dusza ich schła we złej przygodzie.    Strwożyli się i zataczali się jako pijani, i wszytka ich mądrość pożarta jest.    I wołali do JAHWE, gdy byli uciśnieni, i wywiódł je z ich potrzeb.    I obrócił burze jego w ciszą, i uspokoiły się nawałności jego.    I uradowali się, że ucichły i przyprowadził je do portu wolej ich.    Niech wyznawają JAHWE miłosierdzia jego i cuda jego synom ludzkim.    I niech go wywyższają w zgromadzeniu ludzi, a na stolicy starców niech go chwalą.    Obrócił rzeki w puszczą a potoki wód w suszą.    Ziemię rodzajną w słone pola, dla złości tych, którzy w niej mieszkają.    Obrócił pustynią w jeziora wodne, a ziemię bezwodną w strumienie wodne.    I osadził tam łaknące i założyli miasto ku mieszkaniu.    I posiali pola, i nasadzili winnice, i uczyniły pożytek urodzaju.    I błogosławił im, i barzo się rozmnożyli, i bydła ich nie umniejszył.    I mało ich zostało i udręczeni są, od utrapienia złego i od boleści.    Wylana jest wzgarda na przełożone i dopuścił, że błądzili na bezdrożnym miejscu, a nie na drodze.    I wspomógł ubogiego z niedostatku, i uczynił jako owce familie.    Ujźrzą sprawiedliwi i weselić się będą, a wszelka nieprawość zatka usta swoje.    Któż mądry a strzec będzie tego, a wyrozumie miłosierdzia Pańskie? 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible