Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Psalmów

Psalm 22

  Na koniec: za przyjęcie poranne, Psalm Dawidowi.    Boże, Boże mój, wejźrzy na mię: czemuś mię opuścił? Daleko od zbawienia mego słowa grzechów moich.    Boże mój, będę wolał we dnie, a nie wysłuchasz, i w nocy, a nie ku głupstwu mnie.    A ty mieszkasz w świątnicy, chwało Izraelska!    W tobie nadzieję mieli ojcowie naszy, nadzieję mieli i wybawiłeś je.    Do ciebie wołali i zbawieni są, w tobie nadzieję mieli, a nie są zawstydzeni.    A jam jest robak, a nie człowiek, pośmiewisko ludzkie i wzgarda pospólstwa.    Wszyscy, którzy mię widzieli, naśmiewali się ze mnie, mówili usty i kiwali głową:    Nadzieję miał w JAHWE, niechaj go wyrwie, niechaj zbawi, ponieważ chce go.    Albowiem tyś jest, któryś mię wyciągnął z żywota, nadziejo moja od piersi matki mojej.    Na cię porzucony jestem z żywota, od żywota matki mojej tyś jest Bogiem moim.    Nie odstępuj ode mnie, albowiem utrapienie bliskie jest, bo nie masz, kto by ratował.    Obtoczyli mię cielcy mnodzy, bycy tłuści obiegli mię.    Otworzyli na mię gębę swą: jako lew porywający i ryczący.    Wylanym jest jako woda i rozsypały się wszytkie kości moje. Zstało się serce moje jako wosk topniejący w pośrzód żywota mego.    Wyschła jako skorupa siła moja, a język mój przysechł do podniebienia mego i obróciłeś mię w proch śmierci.    Albowiem obstąpili mię psi mnodzy, zbór złośników obległ mię. Przebodli ręce moje i nogi moje,    policzyli wszytkie kości moje. A oni przypatrowali się i patrzyli na mię,    rozdzielili sobie szaty moje, a o suknią moję los miotali.    Ale ty, JAHWE, nie oddalaj ode mnie wspomożenia twego, wejźrzy na obronę moję.    Wyrwi od miecza, Boże, duszę moję, a z ręki psiej jedynaczkę moję.    Wybaw mnie z paszczeki lwiej a od rogów jednorożcowych uniżenie moje.    Będę opowiadał imię twe braciej mojej, w pośrzód kościoła będę cię chwalił.    Co się JAHWE boicie, chwalcie go, wszytko nasienie Jakobowe, wysławiajcie go!    Niech się go boi wszytko nasienie Izraelskie: abowiem nie wzgardził ani odrzucił prośby ubogiego, ani odwrócił oblicza swego ode mnie, a gdym wołał do niego, wysłuchał mię.    U ciebie chwała moja w kościele wielkim, śluby moje oddam przed oczyma bojących się jego.    Będą jedli ubodzy i najedzą się, i będą chwalić JAHWE, którzy go szukają, będą żyć serca ich na wieki wieków.    Wspomioną i nawrócą się do JAHWE wszytkie kraje ziemie, i będą się kłaniać przed oblicznością jego wszytkie familie pogańskie.    Abowiem PANSKIE jest królestwo i on będzie panował nad pogany.    Jedli i kłaniali się wszyscy tłuści ziemscy, przed oblicznością jego będą padać wszyscy, którzy zstępują w ziemię.    A dusza moja jemu będzie żyła i nasienie moje będzie mu służyć. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible