Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Przysłów

Rozdział 26

  Jako śnieg lecie, a deszcz we żniwa, tak nie przystoi głupiemu chwała.    Jako ptak gdzie indzie przelatujący i wróbl, kędy chce, bieżący, tak przeklęctwo bez przyczyny wymówione na kogo przyjdzie.    Bicz na koniu a ogłów na osła, a kij na grzbiet głupiego.    Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś nie był jemu podobny.    Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.    Chromy na nogi i nieprawość pijący, kto posyła słowa przez posła głupiego.    Jako chromy próżno ma cudne golenie, tak nieprzystojna jest przypowieść w uściech głupiego.    Jako kto rzuca kamień na gromadę Merkuriuszowę, tak kto wyrządza poćciwość głupiemu.    Jako gdyby ciernie urosło w ręce pijanego, tak przypowieść w uściech głupiego.    Sąd czyni koniec sprawom, a kto głupiemu rozkaże milczenie, gniew uśmierza.    Jako pies, który się zwraca do zwrócenia swego, tak głupi, który powtarza głupstwo swoje.    Widziałeś człowieka, który się sobie zda być mądrym? Większą nadeń nadzieję będzie miał głupi.    Mówi leniwiec: Lew jest na drodze i lwica na drogach.    Jako drzwi obracają się na zawiasach swoich, tak leniwiec na łóżku swoim.    Kryje leniwiec rękę pod pachy swoje, a z pracą je podnosi do gęby swojej.    Leniwiec zda się sobie mędrszy niżli siedm mężów mądrze mówiących.    Jako gdy kto psa ułapi za uszy, tak kto niecierpliwy, mimo idzie, a wdaje się w swary drugiego.    Jako jest winny ten, który wypuszcza strzały i włócznie na zabicie,    tak człowiek, który zdradliwie szkodzi przyjacielowi swemu, a gdy go doznają, mówi: żem żartem uczynił.    Gdy nie stanie drew, zgaśnie ogień, gdzie nie masz podszczuwacza, ustaną zwady.    Jako węgle martwe do rozpalonych i jako drwa do ognia, tak człowiek gniewliwy swary pobudza.    Słowa podszczuwacza jakoby proste, a one przerażają aż do wnętrzności żywota.    Jako gdybyś naczynie gliniane srebrem nieczystym chciał ozdobić, tak wargi nadęte ze złym sercem złożone.    Po mowie swej bywa poznań nieprzyjaciel, kiedy w sercu rozmyśla zdrady.    Gdy spuści głos swój, nie wierz mu: bo siedm złości są w sercu jego.    Kto pokrywa nienawiść zdradliwie, tego złość będzie odkryta przed radą.    Kto kopa dół, wpadnie weń, a kto toczy kamień, obróci się nań.    Język kłamliwy nie miłuje prawdy, a usta śliskie czynią zatracenie. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible