Biblia Jakuba Wujka*

Księga Przysłów

Rozdział 31

  Słowa Lamuela króla. Widzenie, którym go ćwiczyła matka jego.    Cóż, miły mój, cóż, miły żywota mego, cóż, miły żądania mego?    Nie dawaj niewiastom majętności twojej i bogactw twoich na zniszczenie królów.    Nie dawaj królom, o Lamuelu, nie dawaj królom wina, bo tam nie masz żadnej tajemnice, gdzie panuje opilstwo:    by snadź nie pili i nie zapomnieli sądów a nie odmienili sprawy synów ubogiego.    Dawajcie sycery smętnym a wina tym, których serce jest w gorzkości:    niech piją i zapamiętają nędze swojej a boleści swojej więcej niech nie wspominają.    Otwórz usta swe niememu i sprawam wszytkich synów mijających,    otwórz usta twoje, skaż, co jest sprawiedliwego, a sądź nędznego i ubogiego.    Niewiastę mężną któż znajdzie? Daleko i od ostatecznych granic cena jej!    Ufa w niej serce męża jej a korzyści nie będzie potrzebował.    Odda mu dobrym, a nie złym po wszytkie dni żywota swojego.    Szukała wełny i lnu i robiła dowcipem rąk swoich.    Zstała się jako okręt kupiecki z daleka przywożąca żywność swoję.    I w nocy wstawała, i dała korzyść domownikom swoim i pokarmy służebnicam swoim.    Oglądała rolą i kupiła ją, z pożytku rąk swoich nasadziła winnicę.    Przepasała mocą biodra swoje i zmocniła ramiona swoje.    Skosztowała i ujźrzała, że dobre jest kupiectwo jej, nie zgaśnie w nocy kaganiec jej.    Rękę swą ściągnęła do mocnych rzeczy a palce jej ujęły wrzeciono.    Rękę swą otworzyła ubogiemu a dłonie swe ściągnęła ku niedostatecznemu.    Nie będzie się bała domowi swemu zimna śnieżnego: bo wszyscy domownicy jej mają po dwu sukniach.    Obicie sprawiła sobie, bisior i szarłat odzienie jej.    Znaczny jest mąż jej w radzie, gdy usiędzie między starszymi ziemie.    Rąbek urobiła i przedała, i pas podała Chananejczykowi.    Moc i ochędóstwo ubiór jej i śmiać się będzie czasu potomnego.    Usta swe otwarza mądrości a zakon miłosierdzia na języku jej.    Upatrowała szcieżki domu swego a chleba próżnując nie jadła.    Powstali synowie jej, i szczęśliwą sławili, mąż jej, i chwalił ją:    Wiele córek zebrało bogactwa: tyś przewyższyła wszytkie.    Omylna wdzięczność i marna jest piękność: niewiasta bojąca się Boga ta będzie chwalona.    Dajcie jej z owoców ręku jej a niech ją chwalą w bramach uczynki jej! 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible