Biblia Jakuba Wujka*

Księga Kaznodziei
(Księga Koheleta)

Rozdział 10

  Muchy zdychające psują wonną wdzięczność drogiego olejku. Droższa jest mądrość i sława, małe i na czas szaleństwo.    Serce mądrego po prawej stronie jego, a serce głupiego po lewej stronie jego.    Ale i w drodze, kiedy głupi chodzi, sam będąc szalonym, wszytkie ma za głupie.    Jeśli duch panującego wstąpi na cię, nie opuszczaj miejsca twego, abowiem leczenie uczyni, że przestaną grzechy wielkie.    Jest złość, którąm widział pod słońcem, jakoby za obłądzeniem wychodzącą od obliczności książęcia.    Głupiego posadzonego na godności wysokiej, a bogate na dole siedzące.    Widziałem sługi na koniech, a książęta chodzące po ziemi jako sługi.    Kto dół kopa, wpadnie weń, a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.    Kto przenosi kamienie, spracuje się nimi, a kto rąba drwa, będzie ranion od nich.    Jeśli się przytępi żelazo, a to nie jako pierwej, ale stępione będzie, z wielką pracą naostrzone będzie: a po dowcipie przychodzi mądrość.    Gdyby ukąsił wąż po cichu, nic nie ma mniej nadeń, który potajemnie uwłóczy.    Słowa ust mądrego wdzięczność, a wargi głupiego zrzucą go.    Początek słów jego głupstwo, a ostatek ust jego błąd wielki.    Głupi rozmnaża słowa. Nie wie człowiek, co przed nim było, a co po nim będzie, kto mu oznajmić może?    Praca głupich utrapi je, którzy nie umieją iść do miasta.    Biada tobie, ziemio, której król jest dziecięciem i której książęta rano jadają.    Szczęśliwa ziemia, która ma króla zacnego i której książęta jedzą czasu słusznego, dla posilenia, a nie dla zbytku.    Dla lenistwa pochylają się dachy, a dla słabych rąk będzie przeciekał dom.    Na śmiech czynią chleb, a wino, żeby zażywali żywi, a pieniądzam wszytko jest posłuszno.    W myśli twojej nie uwłaczaj królowi, a w skrytości pokoju twego nie łaj bogatemu: bo i ptacy powietrzni głos twój zaniosą, a który ma skrzydła, oznajmi powieść. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible