Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Kaznodziei
(Księga Koheleta)

Rozdział 3

  Wszystkie rzeczy mają czas, a swym zamierzonym biegiem przemija wszytko pod słońcem:    Czas rodzenia i czas umierania; czas szczepienia i czas wyrywania tego, co szczepiono.    Czas zabijania i czas leczenia; czas rozwalania i czas budowania;    czas płakania i czas śmiania; czas narzekania i czas tańcowania;    czas rozrzucania kamieni i czas zbierania; czas obłapiania i czas oddalania się od obłapiania;    czas nabywania i czas utracania; czas chowania i czas odrzucania;    czas darcia i czas zszywania; czas milczenia i czas mówienia;    czas miłowania i czas nienawidzenia; czas wojny i czas pokoju.    Cóż więcej ma człowiek z prace swej?    Widziałem udręczenie, które dał Bóg synom człowieczym, aby się ciągnęli w nim.    Wszytko uczynił dobre czasu swego, a świat podał rozbieraniu ich, aby nie nalazł człowiek sprawy, którą uczynił Bóg od początku aż do końca.    I poznałem, że nie masz nic lepszego, jako weselić się a czynić dobrze za żywota swego.    Każdy bowiem człowiek, który je i pije, i widzi dobra z prace swojej, to dar Boży jest.    Doznałem, iże wszytkie sprawy, które Bóg uczynił, trwają na wieki: nie możemy im nic przydać ani ująć, które Bóg uczynił, aby się go bano.    Co już było, to i teraz jest; co będzie, już było; a Bóg odnawia, co przeminęło.    Widziałem pod słońcem na miejscu sądu niezbożność; a na miejscu sprawiedliwości nieprawość.    I rzekłem w sercu swoim: Sprawiedliwego i niezbożnego Bóg sądzić będzie i czas każdej rzeczy tedy będzie.    Rzekłem w sercu synom ludzkim, aby ich Bóg doświadczył i ukazał, że są bestiam podobni.    Przetoż jednakie jest dokończenie człowieka i bydląt, i równy stan obojga. Jako umiera człowiek, tak i one umierają, i jednako tchną wszytkie, i nie ma człowiek nic więcej nad bydlę: wszytko podległo marności    i wszytko idzie na jedno miejsce. Z ziemie są uczynione i w ziemię się jednako obracają.    Któż wie, jeśli duch synów Adamowych wstępuje wzgórę, a jeśli duch bydlęcy zstępuje na dół?    I obaczyłem, iż nic lepszego, jedno weselić się człowiekowi w uczynkach swych a iż to jest dział jego. Bo któż go przywiedzie, iżby poznał to, co po nim będzie? 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible