Biblia Jakuba Wujka*

Księga Izajasza

Rozdział 29

  Biada Ariel, Ariel, miasto, którego dobył Dawid! Przydan jest rok do roku, święta uroczyste przeminęły.    I oblęgę Ariela, a będzie smętny i żałosny i będzie mi jako Ariel.    I otoczę jako krąg wkoło ciebie, i usypę przeciw tobie wał, i baszty poczynię na oblężenie twoje.    Poniżon będziesz, z ziemie będziesz mówić i z ziemie będzie słyszana mowa twoja. I będzie jako Pytona z ziemie głos twój a z piasku powieść twoja szeptać będzie.    I będzie jako proch drobny mnóstwo rozmiatających cię a jako perz mijający zgraja tych, którzy przeciw tobie przemogli.    A będzie nagle z trzaskiem, od JAHWE zastępów nawiedzion będzie gromem i trzęsieniem ziemie, i głosem wielkim wichru i burze, i płomienia ognia pożerającego.    I będzie jako sen widzenia nocnego zgraja wszech narodów, którzy walczyli na Ariela, i wszyscy, którzy bojowali i obiegli i przemogli przeciwko niemu.    A jako się śni głodnemu, a on je, a gdy się ocuci, czcza jest dusza jego; a jako się śni pragnącemu, a on pije, a gdy się ocknie, spracowany jeszcze pragnie, a dusza jego czcza jest, tak będzie zgraja wszech narodów, którzy walczyli przeciw górze Syjon.    Zdumiejcie się a zadziwujcie się, chwiejcie się a cholebcie się, upijcie się, a nie winem, taczajcie się, a nie od opilstwa!    Bo wam dał pić JAHWE ducha snu twardego, zawrze oczy wasze: proroki i książęta wasze, którzy widają widzenia, nakryje.    I będzie wam widzenie wszech jako słowa ksiąg zapieczętowanych, które gdy dadzą umiejącemu pismo, rzeką: Czytaj to, i odpowie: Nie mogę, bo są zapieczętowane.    I dadzą księgi temu, który pisma nie umie, i rzeką mu: Czytaj, a odpowie: Nie umiem pisma.    I rzekł Pan: Ponieważ ten lud przybliża się ku mnie usty swemi a czci mię wargami swemi, ale serce jego daleko jest ode mnie i bali się mnie rozkazaniem ludzkim i naukami,    przetoż oto ja przydam, że uczynię podziwienie ludowi temu cudem wielkim i dziwnym, bo zginie mądrość od mądrych jego i rozum roztropnych jego skryje się.    Biada, którzyście serca głębokiego, żebyście kryli przed JAHWE radę! Których uczynki są w ciemności, i mówią: Któż nas widzi a kto wie o nas?    Przewrotna jest ta myśl wasza! Jako gdyby glina myśliła przeciw garncarzowi abo rzekła robota temu, kto ją urobił: Nie urobiłeś mię, a ulepienie lepiarzowi swemu: Nie rozumiesz.    Aza jeszcze za mały i krótki czas nie obróci się Liban w Karmel, a Karmel za las poczytan będzie?    I usłyszą dnia onego głuszy słowa ksiąg, a z ciemności i z mroku oczy ślepych patrzyć będą.    A ciszy przydadzą w JAHWE wesela i ubodzy ludzie rozradują się w świętym Izraelowym,    bo ustał, który przemagał, zniszczon jest naśmiewca, i wycięci są wszyscy, którzy czujni byli do nieprawości,    którzy ku grzechowi przywodzili człowieka słowem i podchodzili w bramie strofującego, i odchylali się daremnie od sprawiedliwego.    Przetoż to mówi JAHWE do domu Jakobowego, który odkupił Abrahama: Nie teraz zawstydzi się Jakob ani się teraz oblicze jego zapłonie,    ale gdy ujźrzy syny swe, dzieło rąk moich, w pośrzód siebie świecące imię moje; i święcić będą świętego Jakobowego a Boga Izraelowego opowiedać.    I poznają błądzący duchem rozum, a szemracze nauczą się zakonu. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible