Biblia Jakuba Wujka*

Księga Kapłańska
(Leviticus, to jest trzecie)

Rozdział 6

  I rzekł JAHWE do Mojżesza, mówiąc:    Dusza, która zgrzeszy, a wzgardziwszy JAHWE, zaprzy bliźniemu rzeczy do schowania danej, której jej powierzono, abo co gwałtem wyciśnie, abo potwarz uczyni,    abo najdzie rzecz straconą, a zaprzawszy się nadto przysięże fałszywie, i cokolwiek innego uczyni z wielu rzeczy, w których zwykli ludzie grzeszyć,    przekonana w grzechu, przywróci    wszytko, co zdradą chciała otrzymać, zupełnie, i nadto piątą część Panu, któremu szkodę uczyniła.    A za grzech swój ofiaruje barana bez makuły z trzody i da go kapłanowi według oszacowania i miary przewinienia,    który się będzie modlił zań przed JAHWE, a będzie mu odpuszczona każda rzecz, którą czyniąc zgrzeszył.    I rzekł JAHWE do Mojżesza, mówiąc:    Rozkaż Aaronowi i synom jego: Ten jest zakon całopalenia: Będzie palona na ołtarzu całą noc aż do zarania: ogień z tegoż ołtarza będzie.    Oblecze się kapłan w szatę i w ubranie płócienne i wybierze popiół, który żrzący ogień spalił, i posypawszy ji przy ołtarzu,    zewlecze pierwsze odzienie, a oblókszy się w inne wyniesie ji za obóz, a na miejscu barzo czystym spali ji, aż się w perz obróci.    A ogień na ołtarzu zawżdy będzie gorzał, który będzie żywił kapłan podkładając drwa rano na każdy dzień; i włożywszy nań całopalenie, będzie na nim palił łoje zapokojnych.    Ogień ten ustawiczny jest, który nigdy nie ustanie na ołtarzu.    Ten jest zakon obiaty i mokrych ofiar, które ofiarować będą synowie Aaronowi przed Panem i przed ołtarzem.    Weźmie kapłan garść białej mąki oliwą rozczynionej i wszytko kadzidło, które na mące jest położone, i spali je na ołtarzu na pamiątkę woniej nawdzięczniejszej JAHWE,    a ostatek białej mąki zje Aaron z synmi swemi bez kwasu, a zje na miejscu świętym sieni przybytku.    A kwaszona nie będzie dlatego, iż się część jej ofiaruje na zapał Pański. Święte świętych będzie, jako za grzech i za występek.    Mężczyzna tylko z pokolenia Aaronowego jeść je będzie. Zakonne i wieczne będzie w pokoleniach waszych z ofiar PANSKICH. Każdy, kto się ich dotknie, będzie poświęcony.    I rzekł JAHWE do Mojżesza, mówiąc:    Ta jest obiata Aarona i synów jego, którą ofiarować mają JAHWE w dzień pomazowania swego. Dziesiątą część efy mąki białej ofiarują w ofierze wiecznej, połowicę jej rano, a połowicę jej wieczór,    która w panewce zaczyniona oliwą usmażona będzie. A ofiaruje ją ciepłą na wonność nawdzięczniejszą PANU    kapłan, który na ojcowskie miejsce prawnie wstąpił, a spalą wszytkę na ołtarzu.    Każda bowiem ofiara kapłańska wszytka będzie spalona, a żaden z niej nie będzie pożywał.    I rzekł JAHWE do Mojżesza, mówiąc:    Mów Aaronowi i synom jego: Ten jest zakon ofiary za grzech: Na miejscu, gdzie ofiarują całopalenie, będzie ofiarowana przed JAHWE, święte świętych jest.    Kapłan, który ofiaruje, będzie ją jadł na miejscu świętym, w sieni przybytku.    Cokolwiek się dotknie mięsa jej, będzie poświęcone. Jeśli szata krwią jej będzie pokropiona, wypiorą ją na miejscu świętym.    A naczynie gliniane, w którym ją warzono, stłuką, a jeśli naczynie będzie miedziane, wytrą je i wymyją wodą.    Każdy mężczyzna z rodu kapłańskiego będzie mięsa jej pożywał, bo święte świętych jest.    Ofiara bowiem, którą biją za grzech, której krew noszą do przybytku świadectwa dla oczyścienia w świątnicy, nie będzie jedziona, ale spalona ogniem. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible