Biblia Jakuba Wujka*

Księga Kapłańska
(Leviticus, to jest trzecie)

Rozdział 8

  I rzekł JAHWE do Mojżesza, mówiąc:    Weźmi Aarona z synami jego, szaty ich i olejek pomazania, cielca za grzech, dwu baranów, kosz z przaśnikami,    i zgromadzisz wszytko zgromadzenie do drzwi przybytku.    Uczynił Mojżesz, jako JAHWE rozkazał. I zgromadziwszy wszytek lud przede drzwi przybytku,    rzekł: Ta jest mowa, którą JAHWE rozkazał uczynić.    I natychmiast ofiarował Aarona i syny jego, i omywszy je,    ubrał nawyższego kapłana w koszulę lnianą, opasawszy go pasem i oblókszy go w szatę z hiacyntu, i na wierzch ramiennik włożył,    który ściągnąwszy pasem przystosował do racjonału, w którym była Nauka i Prawda.    Czapką też nakrył głowę, a na niej przeciw czele przyprawił blachę złotą poświęconą na poświęceniu, jako mu był JAHWE przykazał.    Wziął i olejek namazywania, którym namazał przybytek ze wszytkim naczyniem jego.    A gdy poświęcając pokropił ołtarz siedmkroć, namazał ji i wszytkie naczynia jego, i umywalnią z podstawkiem jej, olejkiem poświęcił.    Który wylawszy na głowę Aaronowe, pomazał go i poświęcił.    Syny takież jego ofiarowawszy, oblókł w szaty lniane i opasał pasy, i włożył czapki, jako był JAHWE rozkazał.    Ofiarował i cielca za grzech; i gdy na głowę jego włożył Aaron i synowie jego ręce swe,    ofiarował go, nabrawszy krwie i omoczywszy palec, dotknął się rogów ołtarzowych wkoło. Który oczyściwszy i poświęciwszy, wylał ostatek krwie do spodku jego.    A łój, który był na wnętrzu i odziedzę wątrobną, i dwie nereczce z tłustością ich spalił na ołtarzu;    cielca z skórą i z mięsem i gnojem paląc za obozem, jako JAHWE był przykazał.    Ofiarował i barana na całopalenie, na którego głowę gdy Aaron i synowie jego włożyli ręce swe,    ofiarował go i wylał krew jego wkoło ołtarza.    A samego barana w sztuki zsiekawszy, głowę jego, i członki, i łój spalił ogniem    spłukawszy pierwej jelita z nogami. I zaraz całego barana spalił na ołtarzu, przeto iż był całopaleniem nawdzięczniejszej woniej JAHWE, jako mu był przykazał.    Ofiarował i barana wtórego na poświęceniu kapłanów. I włożyli na głowę jego Aaron i synowie jego ręce swoje.    Którego ofiarowawszy Mojżesz, wziąwszy ze krwie jego dotknął się końca ucha prawego Aaronowego i wielkiego palca prawej ręki, także też i nogi.    Ofiarował i syny Aaronowe. A gdy krwią barana ofiarowanego dotknął się końca prawego ucha każdego z nich i palca wielkiego ręki i nogi prawej, ostatek wylał na ołtarz wokoło.    A łój i ogon, i wszytkę tłustość, która okrywa jelita, i odziedzę wątroby, i dwie nerce z łojem ich, i łopatkę prawą oddzielił.    A wziąwszy z kosza przaśników, który był przed JAHWE, chleb bez kwasu i kołacz oliwą zaczyniony, i krepel, włożył na łoje i łopatkę prawą    dając wespół wszystko Aaronowi i synom jego; którzy gdy je podnieśli przed JAHWE,    zasię wziąwszy je z ręku ich spalił na ołtarzu całopalenia, bo była obiata poświęcenia, na wdzięczną wonność ofiary JAHWE.    I wziął mostek, podnosząc ji przed JAHWE, z barana poświęcenia za część swoję, jako mu JAHWE był przykazał.    A wziąwszy olejek i krew, która była na ołtarzu, pokropił Aarona i szaty jego, i syny jego, i szaty ich.    A gdy je poświęcił w ubierze ich, przykazał im, mówiąc: Warzcie mięso przede drzwiami przybytku a tam je jedzcie, chleby też poświęcenia jedzcie, które w kosz są włożone, jako mi JAHWE przykazał, mówiąc: Aaron i synowie jego zjedzą je,    a cokolwiek zostanie mięsa i chleba, ogień strawi.    Ze drzwi też przybytku nie wynidziecie przez siedm dni, aż do dnia, którego się wypełni czas poświęcenia waszego. Przez siedm dni bowiem kończy się poświęcenie,    jako się i teraz zstało, aby się porządek poświęcenia wypełnił.    We dnie i w nocy mieszkać będziecie w przybytku, pilnując straży PANSKIEJ, abyście nie pomarli: bo mi tak przykazano.    I uczynili Aaron i synowie jego wszytkie rzeczy, które mówił JAHWE przez rękę Mojżeszową. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible