Biblia Jakuba Wujka*

Księga Jeremiasza

Rozdział 15

  I rzekł JAHWE do mnie: Choćby stanął Mojżesz i Samuel przede mną, nie mam serca do ludu tego. Wypądź je od oblicza mego a niech wynidą.    A jeśli rzeką do ciebie: Dokądże wynidziemy? Rzeczesz do nich: To mówi JAHWE: Którzy na śmierć - na śmierć, a którzy pod miecz - pod miecz, a którzy na głód - na głód, a którzy w niewolą - w niewolą.    I nawiedzę je czterzmi rzeczami, mówi JAHWE: Mieczem na zabicie, a psy na rozdrapanie, a ptastwem powietrznym i źwierzęty ziemskimi na pożarcie i rozszarpanie.    I dam je na wrzawę wszystkim królestwam ziemskim - dla Manassesa, syna Ezechiasza, króla Judzkiego, za wszytko, co uczynił w Jeruzalem.    Bo któż się smiłuje nad tobą, Jeruzalem? Abo kto się o cię zafrasuje? Abo kto pójdzie prosić o twój pokój?    Tyś mię opuściło, mówi JAHWE, poszłoś nazad! I wyciągnę rękę moję na cię, i zabiję cię. Upracowałem się prosząc.    I rozproszę je łopatą wiejadlnią w bramach ziemskich. Pobiłem i wytraciłem lud mój, a przecię nie wrócili się z dróg swoich.    Namnożyło mi się wdów jego nad piasek morski, przywiodłem im na matkę młodzieńcowę burzyciela w południe. Puściłem nagle strach na miasta.    Zaniemogła, która siedmioro urodziła, zemdlała dusza jej. Zaszło jej słońce, gdy jeszcze był dzień, zawstydziła się i zapłonęła się. A pozostałych jej dam pod miecz przed nieprzyjaciółmi ich, mówi JAHWE.    Biada mnie, matko moja, czemuś mię urodziła, męża swaru, męża sporu po wszytkiej ziemi? Nie dawałem na lichwę ani mnie dawał na lichwę żaden, a wszyscy mi łają.    Mówi JAHWE: Jeśli ostatek twój nie ku dobremu, jeślim ci nie zabiegał czasu ucisku i czasu utrapienia przeciw nieprzyjacielowi?    Izali przymierze uczyni żelazo z żelazem z północy i miedź?    Bogactwa twoje i skarby twe dam na rozchwycenie darmo dla wszytkich grzechów twoich i we wszech granicach twoich.    I przywiodę nieprzyjacioły twoje z ziemie, której nie znasz. Bo się ogień zapalił w zapalczywości mojej, na was się rozpali.    Ty wiesz, JAHWE, wspomni na mię i nawiedź mię a broń mię od tych, którzy mię przeszladują. Nie bierz mię w cierpliwości twojej, wiedz, iżem cierpiał dla ciebie urąganie.    Nalazły się mowy twoję i pojadłem je, i było mi słowo twoje weselem i radością serca mego: bo wzywano imienia twego nade mną, JAHWE Boże zastępów.    Nie siadałem w radzie igrających i przechwalałem się z obliczności ręki twojej - samem siadał, boś mię napełnił groźbą.    Czemuż się zstała żałość moja wieczna, a rana moja zwątpiona nie dała się zagoić? Była mi jako kłamstwo wód niewiernych.    Przetoż to mówi Pan: Jeśli się nawrócisz, nawrócę cię i przed obliczem moim stać będziesz. A jeśli odłączysz drogą rzecz od podłej, będziesz jako usta moje. Oni się wrócą ku tobie, a ty się nie wrócisz ku nim.    I dam cię ludowi temu murem miedzianym, mocnym. I będą walczyć na cię, a nie przemogą, bom ja z tobą jest, abym cię zbawił i wyrwał cię, mówi Pan.    I wybawię cię z ręki niecnotliwych i odkupię cię z ręki mocarzów. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible