Biblia Jakuba Wujka*

Księga Jeremiasza

Rozdział 36

  I zstało się roku czwartego Joakima, syna Jozjaszowego, króla Judzkiego: zstało się to słowo do Jeremiasza od JAHWE, mówiąc:    Weźmi księgi a napisz na nich wszytkie słowa, którem mówił do ciebie przeciw Izraelowi i Judzie, i przeciw wszytkim narodom: ode dnia, któregom mówił do ciebie, ode dni Jozjasza aż do dnia tego.    Aza snadź, gdy usłyszy dom Judzki wszytko złe, które ja myślę im uczynić, nawróci się każdy z drogi swej złej i zlituję się nad nieprawością i nad grzechem ich.    A tak wezwał Jeremiasz Barucha, syna Neriego, i spisał Baruch z ust Jeremiaszowych wszytkie słowa PANskie, które mówił do niego, na księgach.    I rozkazał Jeremiasz Baruchowi, mówiąc: Jam jest wsadzony a nie mogę iść do domu PANskiego.    A tak idź ty a czytaj z ksiąg, na którycheś spisał z ust moich słowa PANskie, gdzie lud będzie słyszał w domu PANskim w dzień postu, nadto gdy będzie słuchał wszytek Juda, którzy przychodzą z miast swoich, będziesz im czytał.    Owa snadź padnie modlitwa ich przed obliczem PANskim a wróci się każdy z drogi swej złej. Bo wielka zapalczywość i rozgniewanie jest, którą mówił JAHWE przeciw ludowi temu.    I uczynił Baruch, syn Neriego, wszytko, jako mu rozkazał Jeremiasz prorok, czytając z ksiąg słowa PANskie w domu PANskim.    I zstało się roku piątego Joakima, syna Jozjaszowego, króla Judzkiego, miesiąca dziewiątego, zapowiedziano post przed obliczem PANskim wszytkiemu ludowi w Jeruzalem i wszemu ludowi, który się był zszedł z miast Judzkich do Jeruzalem.    I czytał Baruch z ksiąg słowa Jeremiaszowe w domu PANskim, w komorze skarbnej Gamariasza, syna Safanowego, pisarza, w sieni wyższej, u wchodu nowej bramy domu PANskiego, gdy słuchał wszytek lud.    A gdy usłyszał Micheasz, syn Gamariasza, syna Safanowego, wszytkie słowa PANskie z ksiąg,    zszedł do domu królewskiego, do komory pisarzowej, a oto tam wszytkie książęta siedziały: Elisama pisarz i Dalajasz, syn Semejego, i Elnatan, syn Achoborów, i Gamariasz, syn Safanów, i Sedecjasz, syn Hananiaszów, i wszytkie książęta.    I powiedział im Micheasz wszytkie słowa, które słyszał, gdy czytał Baruch z ksiąg do uszu ludu.    Tedy posłały wszytkie książęta do Barucha Judi, syna Nataniaszowego, syna Selemiego, syna Chuzjego, mówiąc: Księgi, z którycheś czytał, gdy lud słuchał, weźmi w rękę twoję a przydź. Wziął tedy Baruch, syn Neriego, księgi w rękę swą i przyszedł do nich.    I rzekli do niego: Siądź a czytaj to w uszach naszych. I czytał Baruch w uszach ich.    A gdy usłyszeli wszytkie słowa, zdumieli się każdy do bliźniego swego i rzekli do Barucha: Musiemy oznajmić królowi wszytkie te słowa.    I pytali go, mówiąc: Powiedz nam, jakoś pisał wszytkie te słowa z ust jego.    A Baruch im rzekł: Z ust swych mówił, jakoby czytając, do mnie wszytkie te słowa, a jam pisał na księgach inkaustem.    I rzekły książęta do Barucha: Idź a skryj się ty i Jeremiasz, a żaden niech nie wie, gdzieście.    I weszli do króla do sieni, lecz księgi poruczyli w skarbnicy Elisamasza pisarza. I powiedzieli przed królem wszytkie słowa.    I posłał król Judi, aby wziął księgi. Który wziąwszy je z komory Elisama pisarza, czytał przed królem i przed wszytkimi książęty, którzy stali przy królu.    A król siedział w domu, gdzie zimował miesiąca dziewiątego, a stała przed nim kotlinka pełna węgla.    A gdy przeczedł Judi trzy abo czterzy karty, porzezał je nożykiem pisarzskim i wrzucił do ognia, który był na kotlince, aż zgorzały wszytkie księgi na ogniu.    A nie ulękli się ani rozdarli szat swoich król i wszyscy słudzy jego, którzy słyszeli wszytkie te mowy.    Wszakże Elnatan i Dalajasz, i Gamariasz zastawili się królowi, aby nie palił ksiąg: i nie usłuchał ich.    I rozkazał król Jeremielowi, synowi Amelechowemu, i Sarajaszowi, synowi Ezrielowemu, i Selemiaszowi, synowi Abdeelowemu, aby poimali Barucha pisarza i Jeremiasza proroka: ale je był skrył JAHWE.    I zstało się słowo PANskie do Jeremiasza proroka, potym gdy król spalił księgi i mowy, które był spisał Baruch z ust Jeremiaszowych, mówiąc:    Weźmi zaś inne księgi a napisz na nich wszytkie mowy pierwsze, które były w pierwszych księgach, które spalił Joakim, król Judzki.    A do Joakima, króla Judzkiego, rzeczesz: To mówi JAHWE: Tyś spalił one księgi, mówiąc: Czemuś napisał na nich oznajmując: Wrychle przydzie król Babiloński i spustoszy tę ziemię, i uczyni, że ustanie z niej człowiek i bydlę.    Przeto to mówi JAHWE przeciw Joakimowi, królowi Judzkiemu: Nie będzie z niego, kto by siedział na stolicy Dawidowej, a trup jego wyrzucon będzie na gorącość przez dzień i na mróz przez noc.    I nawiedzę przeciw niemu i przeciwko nasieniu jego, i przeciwko sługom jego nieprawości ich, i przywiodę na nie i na obywatele Jeruzalem, i na męże judzkie wszytko złe, którem mówił do nich, a nie usłuchali.    A Jeremiasz wziął inne księgi i dał je Baruchowi, synowi Neriego, pisarzowi, który pisał na nich z ust Jeremiaszowych wszytkie mowy ksiąg, które był spalił Joakim, król judzki, w ogniu, i nadto jeszcze przydano mów daleko więcej, niżli pierwej było. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible