Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Jeremiasza

Rozdział 6

  Zmocnicie się, synowie Beniamin, w pośrzodku Jeruzalem, a w Tekua trąbcie w trąbę, a na Betakarem podnieście proporzec: bo złe ukazało się z północy i zburzenie wielkie.    Pięknej i rozkosznej przyrównałem córkę Syjońską.    Do niej przydą pasterze i trzody ich, rozbili na niej namioty wokoło: każdy będzie pasł te, którzy są pod ręką jego.    Poświęćcie na nię wojnę, wstańcie a wstąpmy w południe! Biada nam, że się nachylił dzień, że się zstały dłuższe cienie w wieczór!    Wstańcie a wstąpmy w nocy, a rozwalmy domy jej!    Bo to mówi JAHWE zastępów: Porąbajcie drzewo jej a usypcie wał około Jeruzalem. toć jest miasto nawiedzenia, wszytka potwarz w pośrzodku jego.    Jako cysterna zimną czyni wodę swoję, tak zimną uczyniło złość swoję. Nieprawość i spustoszenie słyszeć będzie, w nim przede mną zawsze niemoc i bicie.    Ćwicz się, Jeruzalem, aby snadź nie odstąpiła dusza moja od ciebie, abych cię snadź nie położył pustą ziemią ku mieszkaniu niesposobną.    To mówi JAHWE zastępów: Aż do grona pozbierają, jako na winnicy, ostatek Izraela: obróć rękę twoję jako zbierający wino do kosza.    Komu mówić będę, a kogo oświadczać będę, aby słuchał? Oto nieobrzezane uszy ich, a słuchać nie mogą. Oto słowo PANskie zstało się im na hańbę i nie przyjmą go.    A przeto pełenem zapalczywości PANskiej, upracowałem się znosząc. Wylij na dziecię na ulicy i na radę młodych społem, bo mąż z żoną poiman będzie, stary z pełnym dni.    I spadną domy ich na insze, pola i żony społem, bo wyciągnę rękę moję na obywatele ziemie, mówi JAHWE.    Ponieważ od namniejszego aż do nawiększego wszyscy się udali za łakomstwem i od proroka aż do kapłana wszyscy czynią zdradę.    I leczyły skazę córki ludu mego z lekkością, mówiąc: Pokój, pokój! Ano nie było pokoju.    Zawstydzili się, iż obrzydłość czynili, abo raczej wstydem się nie wstydzili i sromać się nie umieli; przeto upadną między padającymi, czasu nawiedzienia ich powalą się, mówi JAHWE.    To mówi JAHWE: Stańcie przy drogach i patrzcie a pytajcie się o szcieżkach starych, która by była droga dobra, i chodźcie nią, a najdziecie ochłodę duszom waszym. I mówili: Nie pójdziemy.    I postanowiłem nad wami stróże: Słuchajcie głosu trąby. I mówili: Nie będziemy słuchać.    Przeto posłuchajcie, narodowie, a poznaj, gromado, jako wielkie rzeczy ja im uczynię.    Słuchaj, ziemio: Oto ja przywiodę złe na ten lud, owoc myśli ich, że słów moich nie słuchali, a zakon mój porzucili.    Na co mi kadzidło z Saby przynosicie i ziele wdzięcznej woniej z ziemie dalekiej? Całopalenia wasze nie są przyjemne i ofiary wasze nie podobały mi się.    Przeto to mówi JAHWE: Oto ja przepuszczę na ten lud upaści i będą się powalać na nich ojcowie i synowie społem, sąsiad i bliski poginą.    To mówi JAHWE: Oto lud idzie z ziemie północnej a naród wielki powstanie z krajów ziemie.    Strzałę i tarczą pochwyci, okrutny jest a nie zlituje się. Głos jego zaszumi jako morze a na konie wsiędą, gotowi jako mąż ku bitwie, przeciw tobie, córko Syjońska.    Słyszeliśmy wieść o nim, osłabiały ręce nasze, ucisk poimał nas, boleści jako rodzącą.    Nie wychodźcie na pola i w drogę nie chodźcie, bo miecz nieprzyjacielski, strach w okolicy.    Córko ludu mego, przepasz się włosiennicą i posyp się popiołem. Żal jedynaka uczyń sobie, płacz gorzki, bo natychmiast przydzie burzyciel na nas.    Probierzem mocnym dałem cię w ludu moim a będziesz wiedział i doznasz dróg ich.    Wszyscy ci książęta przestępując, chodzący zdradliwie, miedź i żelazo; wszyscy się popsowali.    Ustał miech, w ogniu zgorzał ołów, próżno zlewacz zlewał, bo złości ich nie są wypławione.    Srebrem złym nazówcie je, bo je JAHWE porzucił. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible