Biblia Jakuba Wujka*

Lamentacje
(Treny Jeremiaszowe)

Rozdział 5

  Wspomni JAHWE, co się nam przydało, wejźrzy a obacz zelżywość naszę.    Dziedzictwo nasze obróciło się do cudzych, domy nasze do obcych.    Sirotami zostaliśmy bez ojca, matki nasze jako wdowy.    Wodę naszę piliśmy za pieniądze, drwa nasze za pieniądze kupowaliśmy.    Za szyje nasze gnano nas, spracowanym nie dano odpoczynku.    Egiptowi daliśmy rękę i Assyrianom, żebyśmy się najedli chleba.    Ojcowie naszy zgrzeszyli, a nie masz ich, a myśmy nieprawości ich nosili.    Niewolnicy panowali nad nami, nie był, kto by z rąk ich wykupił.    W duszach naszych przynosiliśmy sobie chleba, przed mieczem w puszczy.    Skóra nasza jako piec wygorzała od gwałtu głodu.    Niewiasty na Syjon poniżyli i panny w mieściech Judzkich.    Książęta ręką są powieszane, nie wstydzili się oblicza starców.    Młodzieńców na psotę używali, a pacholęta pode drwy legli.    Starcy z bram ustali, młodzieńcy z tańca śpiewających.    Ustało wesele serca naszego, odmienił się w żałobę taniec nasz.    Spadł wieniec głowy naszej, biada nam, żeśmy zgrzeszyli.    Dlatego zstało się smętne serce nasze, dlatego zaćmiły się oczy nasze.    Dla góry Syjon, że zginęła, liszki chodziły po niej.    A ty, JAHWE, na wieki trwać będziesz, stolica twoja do narodu i narodu!    Czemu nas na wieki zapominasz, opuszczasz nas na długość dni?    Nawróć nas, JAHWE, ku sobie, a nawrócimy się, odnów dni nasze jako z pierwu.    Ale odrzucając odrzuciłeś nas, rozgniewałeś się na nas barzo. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible