Biblia Jakuba Wujka*

Księga Ezechiela

Rozdział 23

  I zstała się mowa PANska do mnie, rzekąc:    Synu człowieczy, były dwie niewieście, córki jednej matki,    i dopuściły się nierządu w Egipcie, w młodości swej nierządu się dopuściły: tam zgniecione są piersi ich i zstarte są cycki młodości ich.    A imiona ich Oolla starsza, a Ooliba siostra jej młodsza, i miałem je, i urodziły syny i córki. Lecz imiona ich Samaria Oolla, a Jeruzalem Ooliba.    A tak cudzołożyła Oolla przy mnie i szalała ku miłośnikom swoim: ku Assyryjczykom przybliżającym się,    obleczonym w hiacynt książętom i urzędnikom, młodzieńcom pożądliwości, wszytkim jezdnym, którzy wsiadają na konie.    I dała wszeteczeństwa swoje ku nim wybrane: syny Assyryjskie wszytkie, i ku wszytkim, ku którym szalała, w nieczystościach ich umazała się.    Nadto i wszeteczeństw swoich, które miała w Egipcie, nie opuściła, bo i oni sypiali z nią w młodości jej, oni też zstarli cycki młodości jej i wylali wszeteczeństwo swe na nię.    Przetożem ją wydał w ręce miłośników jej, w ręce synów Assur, na których wszeteczeństwo szalała.    Oni odkryli sromotę jej, syny i córki jej pobrali, a sarnę mieczem zabili: i zstały się niewiastami złej sławy, i sądy czynili o niej.    Co gdy ujźrzała siostra jej Ooliba, jeszcze więcej niż ona szalała nierządem. I wszeteczeństwo swe nad wszeteczeństwo siostry swej    ku synom Assur niewstydliwie podawała, książętom i urzędnikom do niej przychodzącym, ubranym w rozmaite szaty, ku jezdnym, którzy jeździli na koniach, i młodzieńcom wszytkim pięknej urody.    I ujźrzałem, że się zmazała droga jedna obudwu.    I przyczyniła do wszeteczeństw swoich, i gdy ujźrzała męże na ścienie malowane, obrazy Chaldejczyków farbami wyrażone    i rycerskim pasem na biodrach przepasane, i czapki farbowane na głowiech ich, osoby książęce wszytkich, podobieństwo synów Babilońskich i ziemie Chaldejskiej, w której się rodzili,    szalała ku nim pożądliwością oczu swych, i posyłała do nich posły do Chaldejskiej ziemie.    A gdy weszli do niej synowie Babilońscy, do komory piersi, zmazali ją wszeteczeństwy swemi, i splugawiona jest od nich, i nasyciła się dusza jej od nich.    Odkryła też wszeteczeństwa swe i obnażyła sromotę swą; i odstąpiła dusza moja od niej, jako była odstąpiła dusza moja od siostry jej.    Rozmnożyła też wszeteczeństwa swe, wspominając dni młodości swej, których nierządu patrzała w ziemi Egipskiej.    I szalała pożądliwością ku leżeniu z nimi, których ciała są jako ciała osłowe, a jako cieczenie końskie cieczenie ich.    I nawiedziłaś złość młodości swej, gdy zgniecione są w Egipcie piersi twoje i zstarte cycki młodości twojej.    Przetoż, Oolibo, to mówi JAHWE Bóg: Oto ja pobudzę wszytkie miłośniki twoje na cię, których się nasyciła dusza twoja, i zgromadzę je w okolicy.    Syny Babilońskie i wszytkie Chaldejczyki, szlachtę i tyrany, i książęta, wszytkie syny Assyryjskie, młodzieńce urodziwe, rotmistrze i urzędniki wszytkie, książęta książąt i sławne wsiadacze na konie.    I przydą na cię gotowi z wozy i z kołami, mnóstwo narodów: pancerzem i tarczą, i przyłbicą uzbroją się na cię zewsząd i dam przed nie sąd a będą cię sądzić sądami swemi.    I dam rzewniwość moję na cię, którą czynią z tobą w zapalczywości: nos twój i uszy twoje obrzeżą, a co zostanie, mieczem rozsiekają; oni syny twoje i córki twoje pojmają, a ostatek twój ogniem pożarty będzie.    I obnażą cię z szat twoich a pobiorą naczynia chwały twej.    I uczynię, że ustanie niecnota twoja od ciebie i wszeteczeństwo twoje od ziemie Egipskiej: ani podniesiesz oczu twych do nich, ani będziesz więcej Egiptu wspominać.    Bo to mówi JAHWE Bóg: Oto ja dam cię w ręce tych, których nienawidzisz, w ręce których była syta dusza twoja.    A będą z tobą czynić w nienawiści i zabiorą wszytkie prace twoje, a zostawią cię nagą i zelżywości pełną i odkryje się sromota wszeteczeństw twoich, niecnota twoja i nierządy twoje.    Uczynili to tobie, żeś nierząd płodziła z pogany, między którymiś się pomazała bałwany ich.    Drogą siostry twojej chodziłaś i dam kielich jej w rękę twoję.    To mówi JAHWE Bóg: Kielich siostry twej pić będziesz, głęboki i szeroki; będziesz na pośmiewisko i na natrząsanie, które nawięcej bierze w się.    Pijaństwem i boleścią napełniona będziesz, kielichem żałości i smętku, kielichem siostry twej Samaryjej.    I będziesz ji pila a wypijesz ji aż do drożdży, i skorupy jej pożrzesz, i piersi swoje podrzesz: bo ja mówiłem! - mówi JAHWE Bóg.    Przeto tak mówi JAHWE Bóg: Ponieważeś mię zapomniała a zarzuciłaś mię za ciało twoje, ty też ponieś złość twoję i cudzołóstwa twoje.    I rzekł JAHWE do mnie mówiąc: Synu człowieczy, będzieszli sędzić Oollę i Oolibę i oznajmisz im niecnoty ich?    Bo cudzołożyły, a krew w ręku ich, i z bałwany swemi cudzołożyły, nadto i syny swe, których mi narodziły, ofiarowały im na pożarcie.    Ale i to mi uczyniły: Splugawiły świątnicę moję onego dnia i soboty moje zgwałciły.    A ofiarowawszy syny swe bałwanom swym i wszedszy do świątnice mojej onego dnia, aby ją zmazały, też to czyniły w pośrzodku domu mego.    Posłały do mężów przychodzących z daleka, do których poselstwo były wyprawiły a tak oto przyszli; którymeś się umyła i umalowałaś barwiczką oczy swe i ochędożyłaś się ochędóstwem białogłowskim.    Usiadłaś na łożu barzo pięknym a stół przygotowan był przed tobą, kadzenie moje i olejek mój położyłaś na nim.    A głos mnóstwa wykrzykającego był przy nim i przy mężach, których z mnóstwa ludzi przywodzono, a przychodzili z puszczy, kładli manele na ręce ich i wieńce nadobne na głowy ich.    I mówiłem onej, która wytarta jest w cudzołóstwiech. Teraz będzie rozpustę płodziła w wszeteczeństwie swoim też i ta.    I weszli do niej jako do niewiasty nierządnej: tak wchodzili do Oolle i Ooliby, niewiast niecnotliwych.    A tak mężowie sprawiedliwi są; ci je osądzą sądem cudzołożnic i sądem wylewających krew, bo są cudzołożnice, a krew w ręku ich.    Bo to mówi JAHWE Bóg: Przywiedź do nich gromadę a wydaj je na rozruch i na szarpaninę,    a niech będą ukamionowane kamieńmi narodów, a niech będą przebite mieczmi ich. Syny i córki ich pobiją, a domy ich ogniem spalą.    I zniosą niecnotę z ziemie, a nauczą się wszytkie niewiasty, aby nie czyniły podług niecnoty ich.    I dadzą niecnotę waszę na was, a grzechy bałwanów waszych poniesiecie. A wiedzieć będziecie, żem ja JAHWE Bóg! 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible