Biblia Jakuba Wujka*

Księga Ezechiela

Rozdział 44

  I obrócił mię ku drodze bramy świątynie zewnętrznej, która patrzała na wschód słońca; a była zamkniona.    I rzekł JAHWE do mnie: Ta brama zamkniona będzie, nie będzie otworzona i mąż nie wnidzie przez nię, bo PAn Bóg Izraelski wszedł przez nię i będzie zamkniona    książęciu. Książę samo będzie siedzieć w niej, aby jadło chleb przed JAHWE: drogą bramy przysionka wchodzić będzie, a drogą jej wychodzić.    I przywiódł mię drogą bramy Północnej przed oblicze domu, i ujźrzałem, ano napełniła chwała PANska dom PANski i padłem na oblicze moje.    I rzekł do mnie JAHWE: Synu człowieczy, połóż serce twoje a patrz oczyma twemi i uszyma twemi słuchaj wszytkiego, co ja mówię do ciebie o wszytkich ceremoniach domu PANskiego i o wszech zakoniech jego i położysz serce twoje na drogach kościelnych po wszytkich wyszciach świętynie.    I rzeczesz do draźniącego mnie domu Izraelowego: To mówi PAn Bóg: Miejcie dosyć na wszech złościach waszych, domie Izraelów,    przeto że wwodzicie syny obce, nieobrzezane na sercu i nieobrzezane na ciele, żeby byli w świętyniej mojej i mazali dom mój, i ofiarujecie chleby moje, tłustość i krew, i łamiecie przymierze moje wszemi złościami waszemi.    A nie strzegliście przykazania świętynie mojej i postawiliście stróże obrzędów moich w świętyni mojej sami sobie.    To mówi JAHWE Bóg: Żaden cudzoziemiec nieobrzezany na sercu i nieobrzezany na ciele nie wnidzie do świętynie mojej, żaden syn obcy, który jest w pośrzodku synów Izraelowych.    Ale i lewitowie, którzy daleko odstąpili ode mnie w błędzie synów Izraelskich i zbłądzili ode mnie za bałwany swemi, i nieśli nieprawość swoję,    będą w świętyniej mojej stróżmi i wrotnymi bram domu, i sługami domu: oni będą bić całopalenia, i ofiary ludu, i oni stać będą przed nimi, aby im służyli.    Przeto iż służyli im przed oczyma bałwanów ich i byli domowi Izraelowemu zgorszeniem nieprawości, przetom podniósł rękę moję na nie, mówi JAHWE Bóg, i poniosą nieprawość swoję,    a nie przybliżą się do mnie, aby mi sprawowali urząd kapłański, ani przystąpią do żadnej świątnice mojej podle świątynie świętych, ale poniosą sromotę i złości swe, które czynili.    I poczynię je odźwiernymi domu na wszelkiej posłudze jego i na wszytko, co się dziać będzie w nim.    Lecz kapłani i Lewitowie, synowie Sadok, którzy strzegli obrzędów świątynie mojej, gdy błądzili synowie Izraelowi ode mnie, ci przystąpią do mnie, aby mi służyli, i stać będą przed oczyma memi, aby mi ofiarowali tłustość i krew, mówi JAHWE Bóg.    Ci wnidą do świętynie mojej, ci też przystąpią do stołu mego, aby mi służyli i strzegli obrzędów moich.    A gdy będą wchodzić do bram sieni wnętrznej, obloką szaty lniane, a nie wnidzie na nie nic wełnianego, gdy służą w bramach sieni wnętrznej i wewnątrz.    Czapki lniane będą na głowach ich i ubranie płócienne będzie na biodrach ich, a nie będą się opasować w pocie.    A gdy wynidą do sieni zewnętrznej do ludu, zewloką szaty swe, w których służyli, i położą je w skarbnicy świątynie, a obloką się w ine szaty, a nie poświęcą ludu szatami swemi.    Głowy też swej golić nie będą ani włosów zapuszczać, ale niech strzygąc przystrzygają głów swoich.    I wina niech nie pije żaden kapłan, kiedy ma wniść do sieni wnętrznej.    I wdowy, i porzucone niech nie pojmują za żony, ale panny z nasienia domu Izraelowego; ale i wdowę, która będzie wdową po kapłanie, pojmą.    A lud mój uczyć będą, co za różność między rzeczą świętą a splugawioną i między rzeczą czystą a nieczystą, okażą im.    A gdy będzie spór, stać będą na sądziech moich i sądzić będą. Praw moich i przykazania mego we wszech świętach uroczystych strzec będą, i szabbaty moje święcić będą.    A do umarłego człowieka nie wnidą, aby się nie zmazali: chyba do ojca i do matki, i do syna i do córki, i do brata i do siostry, która drugiego męża nie miała: któremi się mazać będą.    A gdy będzie oczyściony, naliczą mu siedm dni.    A w dzień weszcia swego do świętynie, do sieni wnętrznej, aby mi służył w świątyni, ofiaruje za grzech swój, mówi JAHWE Bóg.    A nie będą mieć dziedzictwa: jam dziedzictwo ich! i osiadłości nie dacie im w Izraelu, bom ja osiadłość ich!    Ofiarę i za grzech, i za występ oni jeść będą i każdy szlub w Izraelu ich będzie.    I pierwiastki wszech pierworodnych, i wszytkie mokre ofiary ze wszech, które ofiarują, kapłańskie będą; i pierwiastki pokarmów waszych dawać będziecie kapłanowi, aby oddał błogosławieństwo domowi twemu.    Żadnej zdechliny ani poimanego od źwierzów, z ptaków, i z bydła, nie będą jeść kapłani. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible