Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Daniela

Rozdział 9

  Roku pierwszego Dariusa, syna Asuerowego, z nasienia Medów, który panował nad królestwem Chaldejskim,    roku pierwszego królestwa jego, ja, Daniel, wyrozumiałem w księgach liczbę lat, o której zstała się mowa PANska do Jeremiasza proroka, aby się wypełniło siedmdziesiąt lat spustoszenia Jeruzalem.    I obróciłem oblicze moje do Pana Boga mego, abym prosił i modlił się w pościech, w worze i w popiele.    A modliłem się JAHWE Bogu memu i wyznawałem, a rzekłem: Proszę, Panie Boże wielki i straszny, który strzeżesz przymierza i miłosierdzia miłującym ciebie i strzegącym przykazania twego!    Zgrzeszyliśmy, nieprawość czyniliśmy, niezbożnieśmy się sprawowali, odwróciliśmy się i odstąpiliśmy od przykazań twoich i sądów.    Nie byliśmy posłuszni sług twoich proroków, którzy mówili w imię twoje królom naszym, książętom naszym, ojcom naszym i wszemu ludowi ziemie.    Tobie, Panie, sprawiedliwość, a nam zawstydzenie twarzy, jako jest dzisia mężowi Juda i obywatelom Jeruzalem, i wszemu Izraelowi: tym, którzy blisko są, i tym, którzy daleko we wszech ziemiach, do którycheś je wygnał dla nieprawości ich, którymi grzeszyli przeciw tobie.    JAHWE, nam zawstydzenie twarzy, królom naszym, książętom naszym i ojcom naszym, którzy zgrzeszyli.    A tobie, Panu Bogu naszemu, miłosierdzie i zlitowanie: bośmy odstąpili od ciebie    i nie słuchaliśmy głosu Pana Boga naszego, żebyśmy chodzili w zakonie jego, który nam dał przez sługi swoje proroki.    I wszytek Izrael przestąpili zakon twój i ustąpili, aby nie słuchali głosu twego. I kropiło na nas przeklęctwo i klątwa, którą napisano w księgach Mojżesza, sługi Bożego, bośmy mu zgrzeszyli.    I utwierdził mowy swoje, które mówił na nas i na książęta nasze, którzy nas sądzili, że miał przywieść na nas złe wielkie, jakie nigdy nie było pode wszem niebem, wedle tego, co się zstało w Jeruzalem.    Jako napisano w zakonie Mojżeszowym, to wszytko złe przyszło na nas, a nie prosiliśmy oblicza twego, Panie Boże nasz, abyśmy się nawrócili od nieprawości naszych a myślili o prawdzie twojej.    I czuł JAHWE nad złością, i przywiódł ją na nas. Sprawiedliwy JAHWE BÓG nasz we wszech uczynkach swych, które uczynił, bośmy nie słuchali głosu jego.    A teraz, Panie Boże nasz, któryś wywiódł lud swój z ziemie Egipskiej ręką mocną i uczyniłeś sobie imię wedle dnia tego: zgrzeszyliśmy, nieprawośćeśmy czynili,    Panie, przeciw wszelakiej sprawiedliwości twojej: niech się, proszę, odwróci gniew twój i zapalczywość twoja od miasta twego, Jeruzalem, i od góry świętej twojej. Bo dla grzechów naszych i dla nieprawości ojców naszych Jeruzalem i lud twój są na pośmiewisko wszytkim około nas.    Teraz tedy wysłuchaj, Boże nasz, modlitwę sługi twego i prośby jego, a okaż oblicze twoje nad świętynią twoją, która spustoszona jest, dla ciebie samego.    Nakłoń, Boże mój, ucha twego, a usłysz; otwórz oczy twoje a obacz spustoszenie nasze i miasto, nad którym wzywano imienia twego, bo nie na sprawiedliwościach naszych pokładamy modlitwę przed obliczem twoim, ale na litościach twoich mnogich.    Wysłuchaj, Panie, ubłagaj się Panie, obacz a uczyń, nie omieszkawaj sam dla siebie, Boże mój, bo imienia twego wzywano nad miastem i nad ludem twoim!    A gdym jeszcze mówił i modlił się a wyznawałem grzechy moje i grzechy ludu mego Izraelskiego, i pokładałem prośby moje przed obliczem Boga mego o Górę Świętą Boga mego,    gdym ja jeszcze mówił w modlitwie, oto mąż Gabriel, któregom widział w widzeniu z początku, prędko lecący dotknął się mnie czasu ofiary wieczornej.    I nauczył mię a mówił ze mną, i rzekł: Danielu, terazem wyszedł, abych cię nauczył a żebyś zrozumiał.    Od początku modlitw twoich wyszła mowa, a jam przyszedł oznajmić tobie, boś mąż pożądania jest, ty tedy obacz mowę a zrozumiej widzenie:    Siedmdziesiąt tegodni ukrócone są na lud twój i na miasto święte twoje, aby się dokonało przestępstwo, a grzech, aby wziął koniec a żeby nieprawość była zgładzona, a przywiedziona sprawiedliwość wieczna i aby się spełniło widzenie i proroctwo, a był pomazany święty świętych.    A tak wiedz a obacz: od wyszcia mowy, aby zaś było zbudowane Jeruzalem, aż do Chrystusa wodza tegodniów siedm i tegodniów sześćdziesiąt i dwa będą: a znowu będzie zbudowana ulica i mury w ciasności czasów.    A po tegodniów sześćdziesiąt i dwu będzie zabit Chrystus, a nie będzie ludem jego, który się go zaprzy. A miasto i świętynią skazi lud z wodzem, który przydzie, a koniec jego spustoszenie, a po skończeniu wojny postanowione spustoszenie.    A zmocni przymierze z mnogimi tydzień jeden, a w pół tegodnia ustanie ofiara i ofiarowanie i będzie w kościele obrzydłość spustoszenia i aż do skończenia i końca będzie trwać spustoszenie. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible