Biblia Jakuba Wujka*

Księga Nahuma

Rozdział 3

  Biada, miasto krwawe, wszytko kłamstwa, szarpaniny pełne: nie odejdzie z ciebie łup!    Głos bicza i głos pędu koła, i konia rżącego, i poczwórnego woza wskok bieżącego, i jezdnego wsiadającego,    i miecza błyskającego, i oszczepa lśniącego, i mnóstwa pobitego, i upadku ciężkiego: i nie masz końca trupów, i lęgą na ciałach swoich.    Dla mnóstwa wszeteczeństw nierządnice pięknej a wdzięcznej, a mającej czary, która przedała narody wszeteczeństwy swemi, a familie czarami swemi.    Owo ja do ciebie! mówi JAHWE zastępów, i odkryję sromotę twoję przed obliczem twoim, i ukażę narodom nagość twoję a królestwom hańbę twoję.    I wyrzucę na cię obrzydłości i zelżę cię, i dam cię na przykład.    A będzie każdy, kto cię ujźrzy, odskoczy od ciebie i rzecze: Spustoszono jest Niniwe, kto nad tobą chwiać głową będzie? skąd mam szukać pocieszyciela tobie?    Izaliś lepsze nad Alexandrią ludną, która mieszka na rzekach? Wody około niej: której bogactwa morze, a wody mury jej.    Murzyńska ziemia mocą jej i Egipt, a nie masz końca; Afryka i Libianie byli na pomoc twoję.    Lecz i ona w zaprowadzenie, w niewolą zawiedziona jest, dzieci jej poroztrącane są na początku wszech dróg, a o szlachcice jej miotali los, a wszyscy przedni panowie jej okowani są w pętach.    A tak i ty upijesz się a będziesz wzgardzona, i ty szukać będziesz ratunku od nieprzyjaciela.    Wszytkie zamki twoje jako figowe drzewo, z niedoźrzałymi figami swemi: które jeśli zatrzęsione będą, padną w gębę jedzącego.    Oto lud twój niewiasty w pośrzodku ciebie; nieprzyjaciołom twoim otworem otworzone będą bramy ziemie twej, pożrze ogień zawory twoje.    Naczerpaj sobie wody dla oblężenia, buduj obrony twoje, wnidź do błota a depc, depcąc trzymaj cegłę.    Tam cię pożrze ogień, zginiesz mieczem, pożrze cię jako chrząszcz. Zgromadź się jako chrząszcz, rozmnóż się jak szarańcza.    Więcejeś uczyniła kupiectw twoich, niż jest gwiazd niebieskich; chrząszcz rozszerzył się i uleciał.    Stróżowie twoi jak szarańcza, a malutcy twoi jako szarańcza szarańczej, które siadają na płocie czasu zimna: słońce wzeszło i odleciały i nie znać było miejsca ich, kędy były.    Zdrzymali się pasterze twoi, królu Assur, będą pogrzebione książęta twoje; krył się lud twój po górach, a nie masz, kto by zgromadził.    Nie jest tajne skruszenie twoje, barzo zła jest rana twoja; wszyscy, którzy słyszeli słuch twój, klaskali ręką nad tobą, bo na kogo nie przychodziła złość twoja zawżdy? 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible