Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

Ewangelia Mateusza

Rozdział 20

  Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi gospodarzowi, który wyszedł barzo rano najmować robotniki do winnice swojej.    A uczyniwszy umowę z robotnikami z grosza dziennego, posłał je do winnice swojej.    I wyszedszy około trzeciej godzinie ujźrzał drugie stojące na rynku próżnujące,    i rzekł im: Idźcie i wy do winnice mojej, a co będzie sprawiedliwa, dam wam.    A oni poszli. I zasię wyszedł około szóstej i dziewiątej godzinie, i także uczynił.    A około jedennastej wyszedł i nalazł drugie stojące, i rzekł im: Co tu stoicie cały dzień próżnujący?    Rzekli mu: Iż nas nikt nie najął. Rzekł im: Idźcie i wy do winnice mojej.    A gdy wieczór przyszedł, rzekł Pan winnice sprawcy swemu: Zawołaj robotników i oddaj im zapłatę, począwszy od ostatnich aż do pierwszych.    Gdy tedy przyszli, którzy około jedenastej godzinie byli przyszli, wzięli po groszu.    A przyszedszy i pierwszy mniemali, żeby więcej wziąć mieli, ale wzięli i oni po groszu.    A wziąwszy, szemrali przeciw gospodarzowi,    mówiąc: Ci ostateczni jedną godzinę robili, a uczyniłeś je równymi nam, którzyśmy nieśli ciężar dnia i upalenia.    A on, odpowiedając jednemu z nich, rzeki: Przyjacielu, nie czynięć krzywdy: azaś się ze mną za grosz nie zmówił?    Weźmi, co twego jest, a idź: chcę też i temu ostatecznemu dać jako i tobie.    Czyli mi się nie godzi uczynić, co chcę? Czyli oko twoje złościwe jest, iżem ja jest dobry?    Tak ci ostateczni będą pierwszymi, a pierwszy ostatecznymi. Abowiem wiele jest wezwanych, ale mało wybranych.    A wstępując Jezus do Jeruzalem, wziął dwunaście uczniów osobno i rzekł im:    Oto wstępujemy do Jeruzalem, a syn człowieczy będzie wydan przedniejszym kapłanom i Doktorom i zdadzą go na śmierć,    i podadzą go poganom ku nagrawaniu i biczowaniu, i krzyżowaniu, a trzeciego dnia zmartwychwstanie.    Tedy przystąpiła do niego matka synów Zebedeuszowych z syny swymi, czyniąc pokłon, i prosząc czegoś od niego.    Który jej rzekł: Czego chcesz? Rzekła mu: Rzecz, aby siedzieli ci dwa synowie moi, jeden po prawicy twojej, a drugi po lewicy w królestwie twoim.    A Jezus, odpowiadając, rzekł: Nie wiecie, czego prosicie. Możecie pić kielich, który ja będę pił? Rzekli mu: Możemy.    Rzekł im: Kielich ci mój pić będziecie, ale siedzieć po prawicy mojej abo lewicy nie jest moja rzecz dać wam, ale którym jest zgotowano od Ojca mojego.    A usłyszawszy dziesięć, obruszyli się na dwu bratów.    A Jezus wezwał ich do siebie i rzekł: Wiecie, iż książęta narodów panują nad nimi, a którzy więtszy są, rozciągają władzę nad nimi.    Nie tak będzie między wami, ale kto by kolwiek między wami chciał więtszym być, niech będzie sługą waszym,    a kto by między wami chciał pierwszym być, będzie sługą waszym.    Jako syn człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale służyć i dać duszę swą na okup za wielu.    A gdy oni wychodzili z Jerycha, szła za nim rzesza wielka.    A oto dwa ślepi siedzący przy drodze usłyszeli, iż Jezus przechodził, i zawołali, mówiąc: Panie, smiłuj się nad nami, synu Dawidów!    Lecz rzesza łajała im, aby milczeli. A oni barziej wołali, mówiąc: Panie, smiłuj się nad nami, synu Dawidów!    I stanął Jezus, i zawołał ich, i rzekł: Co chcecie, abym wam uczynił?    Rzekli mu: Panie, aby otworzone były oczy nasze.    A Jezus, ulitowawszy się ich, dotknął oczu ich, a natychmiast przejźrzeli i szli za nim. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible