Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24

Biblia Jakuba Wujka*

Ewangelia Łukasza

Rozdział 18

  I powiedział im też podobieństwo, iż się zawżdy modlić potrzeba, a nie ustawać,    mówiąc: Był niektóry sędzia w jednym mieście, który się Boga nie bał, a człowieka się nie wstydał.    A w onym mieście była jedna wdowa. I chodziła do niego, mówiąc: Uczyń mi sprawiedliwość z przeciwnika mego.    A nie chciał przez długi czas. A potym rzekł w sobie: Acz ci się Boga nie boję i człowieka się nie wstydam,    wszakoż iż mi się uprzykrza ta wdowa, uczynię jej sprawiedliwość, aby na ostatek przyszedszy, nie lżyła mię.    I rzekł Pan: Słuchajcie, co mówi niesprawiedliwy sędzia.    A Bóg zali nie uczyni sprawiedliwości wybranym swoim wołającym do niego we dnie i w nocy i będzie cierpliwym z strony ich?    Powiadam wam, że im wrychle uczyni sprawiedliwość. Wszakoż syn człowieczy przyszedszy, izali znajdzie wiarę na ziemi?    Rzekł też i do niektórych, którzy ufali sami w sobie, jakoby sprawiedliwi, a inszymi gardzili, to podobieństwo:    Dwoje ludzi wstąpiło do kościoła, aby się modlili: jeden Faryzeusz, a drugi Celnik.    Faryzeusz stojąc, tak się sam u siebie modlił: Boże, dziękuję tobie, żem nie jest jako inni ludzie: drapieżni, niesprawiedliwi, cudzołożnicy - jako i ten Celnik.    Poszczę dwakroć w tydzień, dawam dziesięciny ze wszytkiego, co mam.    A Celnik, stojąc z daleka, nie chciał ani podnieść oczu w niebo, ale bił piersi swoje, mówiąc: Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu!    Powiadam wam, zstąpił ten usprawiedliwionym do domu swego od niego. Abowiem ktokolwiek się podwyższa, będzie uniżon, a kto się uniża, będzie podwyższon.    A przynoszono do niego i dziateczki, aby się ich dotykał. Co widząc uczniowie, łajali im.    Lecz Jezus przyzwawszy ich, rzekł: Dopuśćcie dziateczkom przychodzić do mnie, a nie zabraniajcie im: abowiem takowych jest królestwo Boże.    Zaprawdę wam powiedam: ktobykolwiek nie przyjął królestwa Bożego jako dzieciątko, nie wnidzie do niego.    I pytało go niektóre książę, mówiąc: Nauczycielu dobry, co czyniąc, otrzymam żywot wieczny?    A Jezus mu rzekł: Przecz mię zowiesz dobrym? Żaden nie jest dobrym, tylko sam Bóg.    Umiesz przykazania? Nie zabijaj, Nie cudzołóż, Nie kradni, Nie świadcz fałszywie, Czci ojca twego i matkę.    Który rzekł: Tegom wszytkiego przestrzegał od młodości mojej.    Co usłyszawszy Jezus, rzekł mu: Jednegoć jeszcze nie dostawa: przedaj wszytko, co masz, a daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. A przydź, chodź za mną.    To on usłyszawszy, zasmucił się: bo był bardzo bogatym.    A Jezus, widząc go zasmuconym, rzekł: Jako trudno, co mają pieniądze, wnidą do królestwa Bożego.    Abowiem łacwiej jest wielbłądowi prześć przez ucho igielne, niż bogaczowi wniść do królestwa Bożego.    I rzekli, co słuchali: A któż może być zbawion?    Rzekł im: Co niepodobno jest u ludzi, podobno jest u Boga.    I rzekł Piotr: Oto my opuściliśmy wszytko a szliśmy za tobą.    Który im rzekł: Zaprawdę wam powiedam, iż nie masz żadnego, który opuścił dom abo rodzice, abo bracią, abo żonę, abo dzieci dla królestwa Bożego,    a nie miałby wziąć daleko więcej w tym czasie, a w przyszłym wieku żywot wieczny.    I wziął z sobą Jezus dwunaście, i rzekł im: Oto wstępujemy do Jeruzalem, a skończy się wszytko, co napisano jest przez proroki o Synie człowieczym.    Bo będzie wydan poganom i będzie nagrawan, i ubiczowan, i uplwan.    A ubiczowawszy, zabiją go; a dnia trzeciego zmartwychwstanie.    A oni tego nic nie zrozumieli i było to słowo zakryte od nich, i nie zrozumieli, co się mówiło.    I zstało się, gdy się przybliżał ku Jerychu, ślepy niektóry siedział wedle drogi, żebrząc.    A usłyszawszy rzeszą przechodzącą, pytał, co by to było.    I powiedzieli mu, iż Jezus Nazareński mimo idzie.    I zawołał, mówiąc: Jezusie, synu Dawidów, smiłuj się nade mną!    A którzy szli wprzód, fukali nań, aby milczał. Lecz on tym więcej wołał: Synu Dawidów, smiłuj się nade mną!    A Jezus stanąwszy, rozkazał go przywieść do siebie. A gdy się przybliżył, pytał go,    mówiąc: Co chcesz, abym ci uczynił? A on powiedział: Panie, abych przejźrzał.    A Jezus mu rzekł: Przejźrzy, wiara twoja ciebie uzdrowiła.    I natychmiast przejźrzał, i szedł za nim wielbiąc Boga. A lud wszytek widząc, dawał chwałę Bogu. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible