Biblia Jakuba Wujka*

Księga Powtórzonego Prawa
(Deuteronomium, to jest piąte)

Rozdział 22

  Nie ujźrzysz wołu brata twego abo owcę błądzącą i miniesz, ale przywiedziesz bratu twemu,    chociaż nie jest bliski brat twój ani go znasz: przywiedziesz do domu twego i będą u ciebie, póki ich szukać będzie twój brat i odbierze.    Także uczynisz z osłem i z szatą, i z każdą rzeczą brata twego, która by zginęła: jeśli ją najdziesz, nie zaniedbaj jakoby cudzej.    Jeśli ujźrzysz osła brata twego abo wołu, a on padł na drodze, nie przeniesiesz okiem, ale z nim podniesiesz.    Nie oblecze się niewiasta w męskie odzienie ani mąż używać będzie szaty niewieściej: bo brzydki jest u JAHWE, który to czyni.    Jeśli idąc w drodze na drzewie abo na ziemi gniazdo ptasze najdziesz, a matkę na ptaszętach abo na jajcach siedzącą, nie poimasz jej z dziećmi,    ale odlecieć dopuścisz mając poimane dzieci, abyć się dobrze działo a długi czas żył.    Gdy zbudujesz dom nowy, uczynisz mur dachu wokoło, aby nie była wylana krew w domu twoim, a byłbyś winien, gdyby się kto zemknął i spadł na dół.    Nie będziesz posiewał winnice twej różnym nasieniem, by się i siew, któryś siał, i co się rodzi z winnice, zaraz nie poświęciło.    Nie będziesz orał wołem pospołu i osłem.    Nie obleczesz się w szatę, która z wełny i ze lnu jest utkana.    Sznurki na krajach poczynisz na czterech końcach płaszcza twego, którym się odziewać będziesz.    Jeśli mąż pojmie żonę, a potym by ją miał w nienawiści    i szukałby przyczyn, dla których by ją opuścił, zarzucając jej złą sławę, i rzekłby: Pojąłem tę żonę i wszedszy do niej, nie nalazłem ją panną,    wezmą ją ociec i matka jej i przyniosą z sobą znaki panieństwa jej do starszych miasta, którzy są w bramie,    i rzecze ociec: Córkę moję dałem temu za żonę, którą, iż ma w nienawiści,    kładzie na nię złą sławę, że powiada: Nie nalazłem córki twojej panną, a oto te są znaki panieństwa córki mojej: i rozwiną odzienie przed starszymi miasta,    i poimają starszy onego miasta męża i ubiją go    skazując go nadto na sto syklów srebra, które da ojcowi dziewki, iż puścił złą sławę na pannę Izraelską i będzie ją miał za żonę, i nie będzie jej mógł opuścić przez wszytkie dni żywota swego.    A jeśli prawda jest, co zarzucał, i nie nalazło się w dziewce panieństwo:    wyrzucą ją ze drzwi domu ojca jej i kamieńmi stłuką ją mężowie miasta onego i umrze, bo uczyniła hańbę w Izraelu, że nierząd popełniła w domu ojca swego; a odejmiesz złe z pośrzód siebie.    Jeśliby mąż spał z żoną drugiego, oboje umrze, to jest cudzołożnik i cudzołożnica, a odejmiesz złe z Izraela.    Jeśliby dzieweczkę pannę zrękował mąż, a nalazłby ją kto w mieście i leżałby z nią,    oboje wywiedziesz do brony miasta onego i kamieńmi utłoczeni będą: dziewka, że nie wołała będąc w mieście; mężczyzna, iż poniżył żonę bliźniego swego, a odejmiesz złe z pośrzód siebie.    Ale jeśli na polu nalazł mąż dziewkę, która zrękowana jest, a uchwyciwszy leżałby z nią, on sam umrze:    dziewka nic cierpieć nie będzie ani jest winna śmierci. Bo jako zbójca powstaje przeciw bratu swemu i zabija go, tak się i dziewce przydało:    sama była na polu, wołała i nikt nie przybył, kto by ją wybawił.    Jeśli najdzie mąż dzieweczkę pannę, która nie ma oblubieńca, a uchwyciwszy będzie spał z nią, a rzecz do sądu przyjdzie:    da on, który spał z nią, ojcu dziewki pięćdziesiąt syklów srebra i będzie ją miał za żonę, iż ją poniżył; nie będzie jej mógł opuścić przez wszytkie dni żywota swego.    Nie pojmie człowiek żony ojca swego ani odkryje przykrycia jego. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible