Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

Ewangelia Jana

Rozdział 10

  Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Kto nie wchodzi przeze drzwi do owczarnie owiec, ale wchodzi inędy, ten jest złodziej i zbójca.    Lecz który wchodzi przeze drzwi, pasterzem jest owiec.    Temu odźwierny otwiera, a owce słuchają głosu jego. I nazywa owce swe mianowicie, i wywodzi je.    A gdy wypuści owce swe, idzie przed nimi, a owce idą za nim, bowiem znają głos jego.    A za cudzym nie idą, ale uciekają od niego, bo nie znają głosu obcych.    Tę przypowieść powiedział im Jezus, lecz oni nie zrozumieli, co im powiadał.    Rzekł im tedy zasię Jezus: Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam, iżem ja jest drzwiami owiec.    Wszyscy, ile ich przyszło, złodzieje są i zbójcy: i ich nie słuchały owce.    Jam jest drzwiami. Przez mię jeśli kto wnidzie, zbawion będzie. I wnidzie, i wynidzie, i pastwiska znajdzie.    Złodziej nie przychodzi, jedno żeby kradł a zabijał i tracił; jam przyszedł, aby żywot miały i obficiej miały.    Jam jest pasterz dobry. Dobry pasterz duszę swą daje za owce swoje.    Lecz najemnik i który nie jest pasterzem, którego nie są owce własne, widzi wilka przychodzącego i opuszcza owce, i ucieka, a wilk porywa i rozpłasza owce.    A najemnik ucieka, iż jest najemnikiem i nie ma pieczy o owcach.    Jam jest pasterz dobry i znam moje, i znają mię moje.    Jako mię zna Ociec i ja znam Ojca, a duszę moję kładę za owce moje.    I drugie owce mam, które nie są z tej owczarniej. I one potrzeba, abych przywiódł, i słuchać będą głosu mego, i zstanie się jedna owczarnia i jeden pasterz.    Dlatego mię miłuje Ociec, iż ja kładę duszę moję, abych ją zasię wziął.    Nikt jej nie bierze ode mnie, ale ja kładę ją sam od siebie; i mam moc położyć ją, a mam moc zasię wziąć ją. To rozkazanie wziąłem od Ojca mego.    Zstała się zaś różnica między Żydy dla tych mów.    I mówiło ich wiele z nich: Diabelstwo ma i szaleje: czemuż go słuchacie?    Drudzy mówili: Teć słowa nie są diabelstwo mającego. Izali czart ślepych oczy otwarzać może?    A było w Jeruzalem poświącanie kościoła, i zima była.    A Jezus chodził w kościele, w krudzganku Salomonowym.    Obstąpili go tedy Żydowie i rzekli mu: Dokądże duszę naszę na rzeczy trzymasz? Jeśliś ty jest Chrystus, powiedz nam jawnie.    Odpowiedział im Jezus: Powiadam wam, a nie wierzycie. Sprawy, które ja czynię w imię Ojca mego, te o mnie świadectwo dają,    ale wy nie wierzycie, iż nie jesteście z owiec moich.    Owce moje słuchają głosu mego, a ja je znam i idą za mną.    Ja im wieczny żywot dawam i nie zginą na wieki ani ich żaden wydrze z ręki mojej.    Ociec mój co mi dał, więtsze jest nade wszytko, a żaden nie może wydrzeć z rąk Ojca mego.    Ja i Ociec jedno jesteśmy.    Porwali tedy kamienie Żydowie, aby go ukamionowali.    Odpowiedział im Jezus: Wiele dobrych uczynków ukazałem wam z Ojca mego: dla którego uczynku z tych kamionujecie mię?    Odpowiedzieli mu Żydowie: Dla dobrego uczynku nie kamionujemy cię, ale dla bluźnierstwa, a iż ty, będąc człowiekiem, czynisz się sam Bogiem.    Odpowiedział im Jezus: Zali nie jest napisano w zakonie waszym: Iż jam rzekł, Bogowie jesteście?    Jeśliżeć one nazwał Bogami, do których zstała się Boża mowa, a nie może być pismo skażone,    którego Ociec poświęcił i posłał na świat, wy powiadacie: Że bluźnisz, iżem rzekł: Jestem Synem Bożym?    Jeśliż nie czynię spraw Ojca mego, nie wierzcie mi.    A jeśli czynię, chociażbyście mnie wierzyć nie chcieli, wierzcież uczynkom, abyście poznali i wierzyli, że Ociec jest we mnie, a ja w Ojcu.    Szukali tedy go poimać, i wyszedł z ręku ich.    I odszedł zasię za Jordan na ono miejsce, gdzie pierwej Jan chrzcił, i tam mieszkał.    A wiele ich do niego przychodziło i mówili: Iż Jan ci żadnego znaku nie uczynił.    A wszytko, cokolwiek Jan o tym opowiedział, prawda była. I wiele ich uwierzyło weń. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible