Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

Ewangelia Jana

Rozdział 19

  Wtenczas tedy Piłat wziął Jezusa i ubiczował.    A żołnierze, uplótszy koronę z ciernia, włożyli na głowę jego i szatą szarłatową odziali go.    I przychodzili do niego a mówili: Witaj, królu Żydowski! i dawali mu policzki.    Wyszedł tedy zasię Piłat przed ratusz i rzekł im: Oto go wam wiodę przed ratusz, abyście poznali, że w nim żadnej winy nie najduję.    Wyszedł tedy Jezus, niosąc cierniową koronę i szatę szarłatową. I rzekł im: Oto człowiek.    Gdy go tedy ujźrzeli nawyższy kapłani i służebnicy, zawołali, mówiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj go! Rzekł im Piłat: Weźmicie go wy a ukrzyżujcie: bo ja w nim winy nie najduje.    Odpowiedzieli mu Żydowie: My zakon mamy, a wedle zakonu ma umrzeć, że się synem Bożym czynił.    Gdy tedy Piłat usłyszał tę mowę, barziej się ulękł.    I wszedł zasię do ratusza, i rzekł do Jezusa: Skądeś ty jest? Lecz mu Jezus nie dał odpowiedzi.    Rzekł mu tedy Piłat: Nie mówisz ze mną? Nie wiesz, iż mam moc ukrzyżować cię i mam moc puścić cię?    Odpowiedział Jezus: Nie miałbyś żadnej mocy przeciw mnie, gdybyć z wierzchu nie dano. Przetoż który mię tobie wydał, więtszy grzech ma.    I odtąd Piłat starał się, aby go puścił. Lecz Żydowie wołali, mówiąc: Jeśli tego wypuścisz, nie jesteś przyjaciel Cesarski. Każdy bowiem, co się czyni królem, sprzeciwia się Cesarzowi.    A Piłat usłyszawszy te mowy, wywiódł przed ratusz Jezusa i siadł na stolicy sądowej na miejscu, które zową Litostrotos, a po żydowsku Gabbata.    A był dzień przygotowania Paschy, godzina jakoby szósta, i rzekł Żydom: Oto król wasz!    A oni wołali: Strać, strać, ukrzyżuj go! Rzekł im Piłat: Króla waszego ukrzyżuję? Odpowiedzieli nawyższy kapłani: Nie mamy króla, jedno Cesarza.    Wtenczas tedy podał go im, żeby był ukrzyżowan. I wzięli Jezusa, i wywiedli.    A niosąc krzyż sobie, wyszedł na ono miejsce, które zwano Trupiej głowy, a po Żydowsku Golgota,    gdzie go ukrzyżowali, a z nim drugich dwu stąd i zowąd, a w pośrzodku Jezusa.    A napisał Piłat i tytuł, i postawił nad krzyżem. A było napisano: JEZUS NAZAREŃSKI KRÓL ŻYDOWSKI.    Ten tedy tytuł czytało wiele Żydów, iż blisko miasta było miejsce, gdzie był ukrzyżowan Jezus. A było napisano po Żydowsku, po Grecku i po Łacinie.    Mówili tedy Piłatowi nawyższy kapłani Żydowscy: Nie pisz: Król Żydowski, ale iż on powiadał: Jestem król Żydowski.    Odpowiedział Piłat: Com napisał, napisałem.    Żołnierze tedy, gdy go ukrzyżowali, wzięli szaty jego (i uczynili cztery części, każdemu żołnierzowi część) i suknią. A była suknia nie szyta, od wierzchu całodziana.    Mówili tedy jeden do drugiego: Nie krajmy jej, ale rzućmy o nię losy, czyja ma być. Iżby się Pismo wypełniło, mówiące: Podzielili sobie szaty moje, a o suknię moję rzucili los. A żołnierze to uczynili.    I stały podle krzyża Jezusowego matka jego i siostra matki jego, Maria Kleofasowa, i Maria Magdalena.    Gdy tedy ujźrzał Jezus matkę i ucznia, którego miłował, stojącego, rzekł matce swojej: Niewiasto, oto syn twój.    Potym rzekł uczniowi: Oto matka twoja. I od onej godziny wziął ją uczeń na swą pieczą.    Potym, wiedząc Jezus, iż się już wszytko wykonało, aby się wykonało Pismo, rzekł: Pragnę.    Było tedy naczynie postawione, octu pełne. A oni gębkę pełną octu, obłożywszy izopem, podali do ust jego.    Jezus tedy, gdy wziął ocet, rzekł: Wykonało się. A skłoniwszy głowę, ducha oddał.    Żydowie tedy (ponieważ był dzień Przygotowania), aby na szabbat nie zostały ciała na krzyżu (abowiem był wielki on dzień szabbatu), prosili Piłata, aby połamano goleni ich a zjęto je.    Przyszli tedy żołnierze, a pierwszego złamali golenie i drugiego, który z nim był ukrzyżowan.    Lecz przyszedszy do Jezusa, gdy go ujźrzeli już umarłego, nie łamali goleni jego    ale jeden z żołnierzów otworzył włócznią bok jego, a natychmiast wyszła krew i woda.    A który widział, wydał świadectwo i prawdziwe jest świadectwo jego. A on wie, iż prawdę powieda, abyście i wy wierzyli.    Abowiem się to zstało, aby się wypełniło Pismo: Kości nie złamiecie z niego.    I zasię drugie Pismo mówi: Ujźrzą, kogo przebodli    A potym prosił Piłata Józef z Arymatyjej (przeto iż był uczniem Jezusowym, lecz tajemnym dla bojaźni Żydów), iżby zdjął ciało Jezusowe. I pozwolił Piłat. Przyszedł tedy i zdjął ciało Jezusowe.    Przybył też i Nikodem, który był przyszedł w nocy do Jezusa przedtym, niosąc przyprawę mirry i aloes jakoby sto funtów.    Wzięli tedy ciało Jezusowe i związali je prześcieradły z rzeczami wonnemi, jako jest zwyczaj Żydom grześć.    A na miejscu, gdzie był ukrzyżowan, był ogród, a w ogrodzie grób nowy, w którym jeszcze żaden nie był położony.    Tam tedy, dla Przygotowania Żydowskiego, iż grób był blisko, położyli Jezusa. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible