Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

Ewangelia Jana

Rozdział 2

  A dnia trzeciego były gody małżeńskie w Kanie Galilejskiej, a była tam matka Jezusowa.    Wezwan też był i Jezus, i uczniowie jego na gody.    A gdy nie zstawało wina, rzekła matka Jezusowa do niego: Wina nie mają.    I rzekł jej Jezus: Co mnie i tobie, niewiasto? Jeszcze nie przyszła godzina moja.    Rzekła matka jego sługom: Cokolwiek wam rzecze, czyńcie.    I było tam sześć stągiew kamiennych, według oczyścienia Żydowskiego postanowionych, biorących w się każda dwie abo trzy wiadra.    Rzekł im Jezus: Napełnicie stągwie wodą. I napełnili je aż do wierzchu.    I rzekł im Jezus: Czerpajcież teraz a donieście przełożonemu wesela. I donieśli.    A gdy skosztował przełożony wesela wody, która się zstała winem, a nie wiedział, skąd by było, lecz słudzy wiedzieli, którzy wodę czerpali, wezwał oblubieńca przełożony wesela    i rzekł mu: Wszelki człowiek pierwej kładzie wino dobre, a gdy się napiją, tedy podlejsze. A tyś dobre wino zachował aż do tego czasu.    Ten początek cudów uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej i okazał chwałę swą, i uwierzyli weń uczniowie jego.    Potym zstąpił do Kafarnaum, on i matka jego, i bracia jego, i uczniowie jego, a zmieszkali tam niewiele dni.    A była blisko Pascha Żydowska i wstąpił Jezus do Jeruzalem,    i znalazł w kościele przedawające woły i owce, i gołębie, i bankierze siedzące.    A uczyniwszy jakoby bicz z powrózków, wyrzucił wszytkie z kościoła, owce też i woły, a bankierzów pieniądze rozsypał i stoły poprzewracał.    A tym, co gołębie przedawali, rzekł: Wynieście to stąd, a nie czyńcie domu Ojca mego domem kupiectwa.    I wspomnieli uczniowie jego, iż jest napisano: Zarzliwość domu twego zjadła mię.    Żydowie tedy odpowiedzieli i rzekli mu: Cóż za znak okazujesz nam, iż to czynisz?    Odpowiedział Jezus i rzekł im: Rozwalcie ten kościół, a we trzech dniach wystawię ji.    Rzekli tedy Żydowie: Czterdzieści i sześć lat budowano ten kościół, a ty go we trzech dniach wystawisz?    Lecz on mówił o kościele ciała swojego.    Gdy tedy zmartwychwstał, wspomnieli uczniowie jego, iż to mówił: i uwierzyli Pismu i mowie, którą wyrzekł Jezus.    A gdy był w Jeruzalem w Paschę w dzień święty, wiele ich uwierzyło w imię jego, widząc jego cuda, które czynił.    Lecz sam Jezus nie zwierzał samego siebie im, dlatego iż on znał wszytkie,    a iż nie trzeba mu było, aby kto dał świadectwo o człowieku: abowiem wiedział, co było w człowieku. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible