Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

List do Rzymian

Rozdział 2

  Przetoż nie możesz być wymówion, o człowiecze wszelki, który sądzisz. Abowiem w czym drugiego sądzisz, samego siebie potępiasz: bo toż czynisz, co posądzasz.    Wiemy bowiem, iż sąd Boży jest wedle prawdy przeciwko tym, którzy takowe rzeczy działają.    I rozumieszże to, o człowiecze, który sądzisz te, co takowe rzeczy czynią, a czynisz je też, że ty ujdziesz sądu Bożego?    Czyli bogactwy dobrotliwości jego i cierpliwości, i nieskwapliwości gardzisz? Nie wiesz, iż dobrotliwość Boża ciebie ku pokucie przywodzi?    Lecz według zatwardziałości twej i serca nie pokutującego skarbisz sobie gniew w dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Bożego,    który odda każdemu podług uczynków jego.    Tym, którzy w cierpliwości uczynku dobrego szukają sławy i czci, i nieskazitelności, żywot wieczny,    a tym, którzy są przeczni i nie przestawają na prawdzie, ale wierzą niesprawiedliwości, gniew i zapalczywość.    Utrapienie i ucisk na wszelką duszę człowieka, który złość popełnia, Żyda naprzód, i Greczyna,    a chwała i cześć, i pokój wszelkiemu czyniącemu dobrze, naprzód Żydowi, i Greczynowi.    Abowiem nie masz względu na osoby u Boga.    Bo którzykolwiek bez zakonu zgrzeszyli, bez zakonu poginą, a którzykolwiek w zakonie zgrzeszyli, przez zakon będą sądzeni.    Abowiem nie słuchacze zakonu sprawiedliwymi są u Boga, ale którzy zakon czynią, będą usprawiedliwieni.    Bo gdy Pogani, którzy nie mają zakonu, z przyrodzenia czynią, co zakon ma, tacy, zakonu nie mający, sami sobie są zakonem;    którzy okazują dzieło zakonu napisane na sercach swoich, gdy im sumnienie ich świadectwo daje i myśli między sobą różne abo je oskarżające, abo też wymawiające,    w dzień, gdy Bóg sądzić będzie tajemnice ludzkie, według Ewanielijej mojej przez Jezusa Chrystusa.    A jeśliż się ty nazywasz Żydem i przestawasz na zakonie, i chlubisz się w Bogu,    i znasz wolą jego, i rozeznawasz, co jest lepszego, nauczony z zakonu,    tuszysz, żeś ty sam jest wodzem ślepych, światłością tych, którzy są w ciemnościach,    mistrzem bezrozumnych, nauczycielem dziatek, mającym kształt znajomości i prawdy w zakonie.    Który tedy uczysz drugiego, siebie samego nie uczysz; który opowiadasz, żeby nie kradziono, kradniesz;    który mówisz, żeby nie cudzołożono, cudzołożysz; który się brzydzisz bałwany, świętokradztwo pełnisz;    który się w zakonie chlubisz, przez przestępowanie zakonu Boga nie czcisz.    (Abowiem imię Boże dla was bluźnione bywa między Pogany, jako napisano).    Obrzezanie wprawdzie jest pożyteczne, żebyś zachował zakon: ale jeślibyś był przestępcą zakonu, twoje obrzezanie zstało się odrzezkiem.    Jeśli tedy odrzezek chowa sprawiedliwości zakonne, azaż jego odrzezek nie będzie poczytan za obrzezanie?    I osądzi ten, który jest z przyrodzenia odrzezek, zakon pełniący, ciebie, który przez literę i obrzezanie jesteś przestępcą zakonu.    Abowiem nie ten jest Żydem, który jest na jawiu, ani to jest obrzezanie, które jest na jawiu na ciele,    ale który w skrytości Żydem jest, i obrzezanie serca w duchu, nie w literze: którego chwała nie z ludzi, ale z Boga jest. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible