Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

II List do Koryntian

Rozdział 7

  Mając tedy, namilejszy, te obietnice, oczyściajmyż się od wszelakiej zmazy ciała i ducha, wykonywając poświącenie w bojaźni Bożej.    Przyjmicie nas. Żadnegośmy nie ukrzywdzili, żadnegośmy nie skazili, żadnegośmy nie oszukali.    Nie ku potępieniu waszemu mówię, bośmy przedtym powiedzieli, iż w sercach naszych jesteście, żebyśmy spółumarli i spółżyli.    Mam wielką ufność u was, mam wielką pochwałę z was: pełenem pociechy, nader obfituję weselem w każdym utrapieniu naszym.    Abowiem i gdyśmy przyszli do Macedonijej, ciało nasze żadnego odpoczynienia nie miało, aleśmy ucierpieli wszelkie utrapienie: zewnątrz walki, a wewnątrz strachy.    Ale który cieszy uniżone, pocieszył nas Bóg przyszciem Tytusowym.    A nie tylko przyszciem jego, ale też pociechą, którą ucieszony jest z was, oznajmując nam chęć waszę, płacz wasz, wasze za mię zastawiania, tak żem się więcej weselił.    Iż chociam was zasmucił w liście, nie żal mi; a chociabym też żałował widząc, iż on list (chociaż na godzinę) zasmucił was,    teraz raduję się. Nie iżeście się zasmucili, ale iżeście się zasmucili ku pokucie. Abowiem byliście zasmuceni wedle Boga, żebyście w niwczym nie szkodowali z nas.    Bo smutek, który jest wedle Boga, pokutę ku zbawieniu nieodmienną sprawuje, lecz smutek świecki śmierć sprawuje.    Abowiem o to samo, żeście wedle Boga byli zasmuceni, jako wielką pilność w was sprawuje! Owszem, obronę; owszem, zagniewanie; owszem, bojaźń; owszem, pragnienie; owszem, żarliwość; owszem, pomstę: we wszytkim zstawiliście się, abyście byli niepokalanymi w sprawie.    A tak chociażem do was pisał, nie dla tego, który krzywdę uczynił, ani dla tego, który cierpiał, ale żeby się pokazało pilne staranie nasze, które mamy o was przed Bogiem:    dlategośmy się ucieszyli. A w naszym pocieszeniu tym więcejeśmy się radowali z wesela Tytusowego, iż ochłodzon jest duch jego od was wszytkich.    I jeślim u niego z was się w czym przechwalał, nie zawstydziłem się, ale jakośmy wam wszytko w prawdzie mówili, tak też przechwalanie nasze, które było przed Tytusem, prawdą się zstało,    a wnętrzności jego obficiej są ku wam, gdy wspomina na posłuszeństwo wszytkich was, jakoście go z bojaźnią i ze drżeniem przyjęli.    Raduję się, iż wam we wszytkim dufam. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible