Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6

Biblia Jakuba Wujka*

List do Efezjan

Rozdział 4

  Proszę was tedy ja, więzień w Panu, abyście chodzili godnie powołaniu, którymeście powołani,    ze wszelaką pokorą i cichością, z cierpliwością znosząc jeden drugiego w miłości,    starając się, abyście zachowali jedność ducha w związce pokoju.    Jedno ciało i jeden duch, jako jesteście wezwani w jednej nadziei wezwania waszego:    Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest,    jeden Bóg i Ociec wszytkich, który jest nade wszytkie i po wszytkim i we wszytkich nas.    Lecz każdemu z nas dana jest łaska wedle miary daru Chrystusowego.    Dlatego mówi: Wstąpiwszy na wysokość, wiódł więzienie poimane, dał dary ludziam.    A to, że wstąpił, cóż jest, jedno iż pierwej był zstąpił do niższych części ziemie?    Który zstąpił, tenżeć jest, który też wstąpił nad wszytkie niebiosa, aby napełnił wszytko.    I tenże dał niektóre Apostoły, a niektóre Proroki, a drugie Ewanielisty, a inne pasterze i doktory    ku wykonaniu świętych, ku robocie posługowanie ku budowaniu ciała Chrystusowego:    ażbyśmy się wszyscy zeszli w jedność wiary i poznania syna Bożego, w męża doskonałego, w miarę wieku zupełności Chrystusowej,    abyśmy już nie byli dziećmi chwiejącemi się i nie byli uniesieni od każdego wiatru nauki przez złość ludzką, przez chytrość na oszukanie błędu.    A czyniąc prawdę w miłości, żebyśmy rośli w nim we wszytkim, który jest głowa: Chrystus -    z którego wszytko ciało złożone i spojone będąc, przez wszystkie stawy dodawania, wedle skuteczności podług miary każdego członka, czyni pomnożenie ciała ku zbudowaniu samego siebie w miłości.    To tedy powiadam i oświadczam się w Panu, abyście już nie chodzili, jako i Poganie chodzą, w próżności umysłu swego,    ciemnościami zaćmiony mając rozum, oddaleni od żywota Bożego dla nieumiejętności, która w nich jest, dla zaślepienia serca ich;    którzy przyszedszy w rozpacz, udali samych siebie na niewstydliwość ku popełnieniu wszelakiej nieczystości, ku łakomstwu.    Lecz wy nie takeście się Chrystusa nauczyli:    jeśliżeście go jednak słuchali i w nim jesteście wyuczeni (jako jest prawda w Jezusie),    abyście złożyli według dawnego obcowania starego człowieka, który się psuje według żądz błędu.    A odnówcie się duchem umysłu waszego    i obleczcie się w nowego człowieka, który wedle Boga stworzony jest w sprawiedliwości i świętobliwości prawdy.    A przetoż złożywszy kłamstwo, mówcie każdy prawdę z bliźnim swoim, bo jesteście członkami jeden drugiego.    Gniewajcie się, a nie grzeszcie, słońce niechaj nie zapada na rozgniewanie wasze.    Nie dawajcie miejsca diabłu.    Który kradł, niechaj już nie kradnie, lecz raczej niech pracuje, robiąc rękoma swemi, co jest dobrego, aby miał skąd udzielić mającemu potrzebę.    Wszelka mowa zła niech z ust waszych nie pochodzi, ale, jeśli która dobra ku zbudowaniu wiary, aby łaskę zjednała słuchającym.    A nie zasmucajcie Ducha świętego Bożego, w którym zapieczętowani jesteście na dzień odkupienia.    Wszelaka gorzkość i gniew, i zagniewanie, i wrzask, i bluźnienie niech będzie odjęte od was z wszelaką złością.    Ale bądźcie łaskawi jedni przeciw drugim, miłosierni, odpuszczając jeden drugiemu, jako i Bóg w Chrystusie wam odpuścił. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible