Biblia Jakuba Wujka*

Księga Jozuego

Rozdział 17

  A los padł pokoleniu Manasse (bo ten jest pierworodny Jozefów): Machir, pierworodnemu Manasse, ojcu Galaad, który był mąż waleczny i miał osiadłość Galaad i Basan.    I innym synom Manasse według domów ich, synom Abiezer i synom Helek, i synom Esriel, i synom Sechem, i synom Hefer, i synom Semidach. Ci są synowie Manasse, syna Jozefowego, mężczyzny według rodzajów ich.    Lecz Salfaad, synowi Hefer, syna Galaad, syna Machir, syna Manasse, nie urodzili się synowie, ale tylko córki, których te są imiona: Maala i Noa, i Hegla, i Melcha, i Tersa.    I przyszły przed oczy Eleazara kapłana i Jozuego, syna Nun, [i] książąt, mówiąc: JAHWE przykazał przez rękę Mojżesza, aby nam dano osiadłość w pośrzodku braciej naszej. I dał im według PANSKIEGO rozkazania osiadłość w pośrzodku braciej ojca ich.    I padło sznurów Manasse dziesięć oprócz ziemie Galaad i Basan za Jordanem.    Bo córki Manasse otrzymały dziedzictwo w pośrzodku synów jego. A ziemia Galaad padła na dział synom Manasse, którzy byli zostali.    A granica Manasse była od Aser do Machmetat, który patrzy ku Sychem, a wychodzi po prawej stronie podle obywatelów źrzódła Tafue.    W dziale bowiem Manasse przypadła była ziemia Tafue, która jest podle granic Manasse, synów Efraim.    A granica Doliny Trzcinnej idzie ku południu potoka miast Efraim, które są w pośrzodku miast Manasse. Granica Manasse od północy potoka, a koniec jej ciągnie do morza,    tak iż osiadłość Efraim jest od południa, a od północy Manasse, a oboje zamyka morze i schodzą się z sobą w pokoleniu Aser od północy, a w pokoleniu Issachar od wschodu.    I było dziedzictwo Manasse w Issachar i w Aser, Betsan i wsi jego, i Jeblaam ze wsiami jego, i obywatele Dor z miasteczkami swymi, obywatele też Endor ze wsiami swymi; także obywatele Tenak ze wsiami swymi i obywatele Mageddo ze wsiami swymi, i trzecia część miasta Nofet.    I nie mogli synowie Manasse tych miast wywrócić, ale począł Chananejczyk mieszkać w ziemi swej.    A potym gdy się zmocnili synowie Izraelowi, podbili Chananejczyki i uczynili je sobie hołdowniki, ani wytracili ich.    I mówili synowie Jozef do Jozuego i rzekli: Czemuś mi dał osiadłość losu i sznura jednego, gdyżem jest tak wielkiej liczby i błogosławił mi PAN?    Do których Jozue rzekł: Jeśliś jest lud wielki, idźże do lasa a wysiecz sobie place w ziemi Ferezejczyka i Rafaim, boć ciasna jest osiadłość góry Efraim.    Któremu odpowiedzieli synowie Jozefowi: Nie będziem mogli wniść na góry, ponieważ wozów żelaznych używają Chananejczykowie, którzy mieszkają na równej ziemi, w której leżą Betsan ze wsiami swymi, i Jezrael, który posiadł połowicę doliny.    I rzekł Jozue do domu Jozef, Efraim i Manasse: Ludeś ty mnogi i wielkiej mocy; nie będziesz miał działu jednego,    ale przejdziesz na górę i wyrąbisz sobie, i wyprawisz miejsca ku mieszkaniu, i będziesz mógł dalej postąpić, kiedy zburzysz Chananejczyka, o którym powiedasz, że ma wozy żelazne i jest barzo mocny. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible