Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

I List Jana
(1 List św. Jana)

Rozdział 3

  Patrzcie, jaką miłość dał nam Ociec, że nazwani jesteśmy synami Bożymi i jesteśmy. Dlatego świat nie zna nas, iż onego nie zna.    Namilejszy, teraz synami Bożymi jesteśmy, a jeszcze się nie okazało, czym będziemy. Wiemy, iż gdy się okaże, podobni mu będziemy: iż go ujźrzymy, jako jest.    A wszelki, który ma tę nadzieję w nim, poświąca się, jako i on święty jest.    Każdy, co grzech czyni, i nieprawość czyni, a grzech jest nieprawość.    A wiecie, iż się on okazał, aby grzechy nasze zgładził, a grzechu w nim nie masz.    Wszelki, który w nim mieszka, nie grzeszy, a wszelki, który grzeszy, nie widział go ani go poznał.    Synaczkowie, niechaj was żaden nie zwodzi. Kto czyni sprawiedliwość, sprawiedliwy jest, jako i on jest sprawiedliwy.    Kto czyni grzech, z diabła jest, gdyż od początku diabeł grzeszy. Na to się okazał Syn Boży, aby zepsował dzieła diabelskie.    Wszelki, co się narodził z Boga, grzechu nie czyni, iż nasienie jego w nim trwa i nie może grzeszyć, iż z Boga narodzony jest.    Przez to jawni są synowie Boży i synowie diabelscy. Wszelki, który nie jest sprawiedliwy, nie jest z Boga, i który nie miłuje brata swego.    Abowiem to jest opowiadanie, któreście słyszeli od początku, abyście jeden drugiego miłowali.    Nie jako Kain, który był ze złośnika i zabił brata swego. A dlaczegóż go zabił? Iż uczynki jego złośliwe były, a brata jego sprawiedliwe.    Nie dziwujcie się, bracia, jeśli was świat nienawidzi.    My wiemy, iżeśmy przeniesieni z śmierci do żywota, iż miłujemy bracią. Kto nie miłuje, trwa w śmierci.    Każdy, co nienawidzi brata swego, mężobójca jest. A wiecie, iż wszelki mężobójca nie ma żywota wiecznego w samym sobie trwającego.    W tymeśmy poznali miłość Bożą, iż on duszę swą za nas położył. I myśmy powinni kłaść dusze za bracią.    Kto by miał majętność tego świata, a widziałby, że brat jego ma potrzebę, a zawarłby wnętrzności swe przed nim, jakoż w nim przebywa miłość Boża?    Synaczkowie moi, nie miłujmy słowem ani językiem, ale uczynkiem i prawdą.    Po tym znamy, iż z prawdy jesteśmy i przed oczyma jego ubezpieczymy serca nasze.    Bo jeśliby nas winowało serce nasze, więtszy jest Bóg niż serce nasze i wie wszytko.    Namilejszy, jeśliby nas serce nasze nie winowało, ufanie mamy ku Bogu    i o cokolwiek byśmy prosili, weźmiemy od niego, bo przykazania jego chowamy, i to, co się przed nim upodobało, czynimy.    A to jest przykazanie jego, abyśmy wierzyli w imię Syna jego Jezusa Chrystusa i miłowali jeden drugiego, jako nam rozkazanie dał.    A kto chowa przykazania jego, w nim mieszka, a on w nim. A po tym znany, iż mieszka w nas, po duchu, którego nam dał. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible