Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Sędziów

Rozdział 18

  W one dni nie było króla w Izraelu, a pokolenie Dan szukało sobie osiadłości, w której by mieszkało: bo aż do onego dnia między innemi pokoleńmi nie wzięło było działu.    A tak posłali synowie Dan z pokolenia i domu swego piąci mężów barzo mocnych z Saraa i z Estaol, aby wyszpiegowali ziemię i pilnie wypatrzyli. I rzekli im: Idźcie a wyszpiegujcie ziemię. Którzy gdy poszedszy, przyszli na górę Efraim i weszli do domu Michy, odpoczynęli tam,    a poznawszy głos młodzieńca Lewity i stojąc w jego gospodzie, rzekli do niego: Kto cię tu przywiódł? Co tu czynisz? Dlaczegoś tu chciał przyść?    Który im odpowiedział: To a to mi uczynił Michas i najął mię za myto, abych mu był kapłanem.    I prosili go, aby się radził JAHWE, żeby mogli wiedzieć, jeśli szczęśliwą drogą szli i jeśli rzecz miała mieć skutek.    Który im odpowiedział: Idźcie w pokoju: JAHWE patrzy na drogę waszę i na szcie, którym idziecie.    Poszedszy tedy pięć mężów, przyszli do Lais i ujźrzeli lud mieszkający w nim bez żadnej bojaźni, według zwyczaju Sydończyków, bezpiecznie i spokojnie, bo się im żaden nie sprzeciwił, i wielkich bogactw, a daleko od Sydonu i od wszytkich ludzi oddzieleni.    I wróciwszy się do braci swej do Saraa i Estaol, a co by sprawili, pytającym odpowiedzieli:    Wstańcie, pódźmy do nich, bośmy widzieli ziemię barzo bogatą i obfitą. Nie zaniedbywajcie, nie przestajcie, pódźmy a posiądźmy ją, nie będzie żadnej prace.    Wnidziemy do przespiecznych, do krainy barzo szerokiej, a da nam Pan miejsce, na którym nie masz niedostatku żadnej rzeczy z tych, które się na ziemi rodzą.    Wyjachali tedy z pokolenia Dan, to jest z Saraa i z Estaol, sześć set mężów przepasanych bronią wojenną,    a szedszy położyli się w Kariatiarim Judzkim; które miejsce od onego czasu Obóz Dan imię wzięło, a jest za Kariatiarim.    Stamtąd przeszli na górę Efraim. A gdy przyszli do domu Michy,    rzekli pięć mężów, którzy pierwej posłani byli na wyszpiegowanie ziemie Lais, do drugiej braciej swojej: Wiecie, że w tych domiech jest efod i terafim, i rycina, i licina: patrzcież, co się wam podoba.    A trochę ustąpiwszy, weszli do domu młodzieńca Lewity, który był w domu Michy, i pozdrowili go słowy spokojnemi.    A sześć set mężów tak, jako byli zbrojni, stali przede drzwiami.    Lecz oni, którzy byli weszli do domu młodzieńca, rycinę i efod, i terafim, i licinę wziąć usiłowali, a kapłan stał przede drzwiami, a sześć set mężów mocnych niedaleko czekali.    Wzięli tedy, którzy byli weszli, rycinę, efod i bałwany, i licinę. Którym rzekł kapłan: Cóż czynicie?    Któremu odpowiedzieli: Milcz a połóż palec na usta twoje, a pódź z nami, żebyśmy cię mieli za ojca i kapłana. Coć lepiej, żebyś był kapłanem w domu jednego męża, czy li w jednym pokoleniu i familijej w Izraelu?    Co gdy usłyszał, przyzwolił na ich powieści i wziął efod i bałwany, i rycinę, i szedł z nimi.    Którzy gdy odeszli, puściwszy przed sobą dziatki i bydło, i wszytko, co było kosztownego,    i już daleko było do domu Michy, mężowie, którzy mieszkali w domu Michy, zwoławszy się, gonili ich    i poczęli wołać za nimi. Którzy obejźrzawszy się, rzekli do Michy: Czego chcesz? Przecz wołasz?    Który odpowiedział: Bogi moje, którem sobie sprawił, pobraliście, i kapłana, i wszytko, co mam, a mówicie: Coć jest?    I rzekli mu synowie Dan: Strzeż się, abyś więcej do nas nie mówił i nie przyszli do ciebie mężowie rozgniewani, a zginąłbyś sam i z domem twoim.    I tak zaczętą drogą szli. A widząc Michas, że są mocniejszy nadeń, wrócił się do domu swego.    A sześć set mężów wzięli kapłana i cośmy wyżej powiedzieli. I przyszli do Lais, do ludu spokojnego i bezpiecznego, i porazili je paszczeką miecza, i miasto spalili,    a żaden ich zgoła nie ratował, że daleko mieszkali od Sydonu, a z żadnemi ludźmi nie mieli towarzystwa ani sprawy żadnej. A było miasto położone w krainie Rohob, które znowu zbudowawszy, mieszkali w nim    dawszy miastu imię Dan, wedle imienia ojca swego, którego zrodził Izrael: które przed tym Lais zwano.    I postawili sobie rycinę, i Jonatan, syna Gersam, syna Mojżeszowego, i syny jego kapłany w pokoleniu Dan, aż do dnia pojmania swego.    I został u nich bałwan Michów przez wszytek czas, póki był dom Boży w Silo. Naonczas nie było króla w Izraelu. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible