Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Sędziów

Rozdział 7

  Jerobaal tedy, który i Gedeon, w nocy wstawszy, i wszytek lud z nim, przyciągnął do źrzódła, które zową Harad, a wojsko Madiańskie było w dolinie ku północnej stronie pagórku wysokiego.    I rzekł JAHWE do Gedeona: Wielki jest lud z tobą, ani będzie dan Madian w ręce jego, aby się nie chwalił przeciw mnie Izrael i rzekł: Mocą moją jestem wybawiony.    Mów do ludu a opowiedz, gdzie wszyscy usłyszą: Kto jest bojaźliwy a lękliwy, niech się wróci! I odjachało z góry Galaad, i wróciło się z ludu dwadzieścia i dwa tysiąca mężów, a tylko dziesięć tysięcy zostało.    I rzekł JAHWE do Gedeona: Jeszcze wielki lud jest, wiedź je do wody, a tam ich doświadczę, a o którym ci powiem, aby z tobą szedł, ten niech idzie; któremu iść zakażę, niech się wróci.    A gdy przyszedł lud do wody, rzekł JAHWE do Gedeona: Którzy językiem łeptać będą wodę, jako psi zwykli łeptać, oddzielisz je osobno, a którzy uklęknąwszy na kolana pić będą, będą na drugiej stronie.    Była tedy liczba tych, którzy ręką do ust miecąc, łeptali wodę, trzy sta mężów, a inny wszytek lud pił poklęknąwszy.    I rzekł JAHWE do Gedeona: We trzech set mężów, którzy łeptali wodę, wybawię was i dam w rękę twą Madian, a inny wszytek lud niech się wróci na miejsce swoje.    Nabrawszy tedy wedle pocztu strawy i trąb, rozkazał wszytkiemu innemu mnóstwu odyść do przybytków swoich, a sam ze trzema sty mężów puścił się na wojnę. A obóz Madiański był na spodku w dolinie.    Tejże nocy rzekł JAHWE do niego: Wstań a znidź do obozu, bom ci je dał w rękę twoję;    a jeśli się sam iść boisz, niechaj znidzie z tobą Fara, sługa twój.    A gdy usłyszysz, co mówią, tedy się posilą ręce twoje i bezpieczniej do obozu nieprzyjacielskiego znidziesz. Szczedł tedy sam i Fara, sługa jego, na część obozu, gdzie była straż zbrojnych.    A Madian i Amalek, i wszyscy wschodni narodowie, pokładszy się, leżeli w dolinie jako mnóstwo szarańczy, wielbłądowie też niezliczeni byli, jako piasek, który leży na brzegu morskim.    A gdy przyszedł Gedeon, powiadał ktoś towarzyszowi swemu sen i tym sposobem powiedał, co widział: Widziałem sen i zdało mi się, jakoby popłomyk jęczmienny toczył się i do obozu Madian zstępował, a przyszedszy do namiotu uderzył weń i wywrócił, i z ziemią do gruntu porównał.    Odpowiedział ten, któremu powiadał: Nie jest to nic inszego, jedno miecz Gedeona, syna Joasa, męża Izraelskiego, bo dał Pan w ręce jego Madiana i wszytek obóz jego.    A usłyszawszy Gedeon sen i wykład jego, pokłonił się i wrócił się do obozu Izraelskiego, i rzekł: Wstańcie, bo dał JAHWE w ręce nasze obóz Madiański.    I rozdzielił trzy sta mężów na trzy części, i dał im w ręce trąby i flasze czcze, a pochodnie w pośrzodku flasz.    I rzekł do nich: Co ujźrzycie, że ja czynić będę, to czyńcie; wnidę w część obozu, a co uczynię, naszladujcie.    Kiedy zabrzmi trąba w ręce mojej, tedy wy też około obozu trąbcie a okrzyk czyńcie: JAHWE i Gedeonowi!    I wszedł Gedeon i trzy sta mężów, którzy byli z nim, w część obozu, gdy się zaczynała straż północna, a pobudziwszy stróże jęli trąbić w trąby i tłuc jedne o drugą flaszę.    A gdy wokoło obozu na trzech miejscach trąbili i potłukli flasze, trzymali w lewych rękach pochodnie, a w prawych trąby brzmiące i wołali: Miecz PANSKI i Gedeonów!    stojąc każdy na swym miejscu wkoło obozu nieprzyjacielskiego. A tak strwożył się wszytek obóz, a wrzeszcząc i wyjąc uciekli,    a przedsię nacierali trzy sta mężów trąbiąc w trąby. I wpuścił JAHWE miecz na wszytek obóz, i sami się między sobą zabijali    uciekając aż do Betseta i brzegu Abelmehula w Tebat. A okrzyk uczyniwszy mężowie Izrael z Neftali i Aser, i wszytkiego Manasse, gonili Madian.    I posłał Gedeon posły na wszytkę górę Efraim, mówiąc: Idźcie na zabieżenie Madian a ubieżcie wody aż do Betbera i Jordanu. I wołał wszytek Efraim, i ubiegł wody i Jordan aż do Betbera.    I pojmawszy dwu mężów Madiańskich, Oreba i Zeb, zabił Oreba na skale Oreb, a Zeba na prasie Zeb. I gonili Madian niosąc głowy Oreb i Zeb do Gedeona za rzekę Jordan. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible