Literacki Katolicki

Biblia Jakuba Wujka*

Objawienie Jana
(Apokalipsa św. Jana)

Rozdział 9

  I zatrąbił piąty anjoł. I widziałem gwiazdę, że spadła z nieba na ziemię, a dano jej klucz studnie przepaści.    I otworzyła studnią przepaści, i wstąpił dym studnie jako dym pieca wielkiego, i zaćmiło się słońce i powietrze od dymu studniej.    I wyszły z dymu studniej szarańcze na ziemię, i dano im moc, jako mają moc niedźwiadkowie ziemscy.    A rozkazano im, żeby nie psowały trawy ziemie ani wszelkiej zieloności, ani wszelkiego, co zielono: jedno tylko ludzie, którzy nie mają pieczęci Bożej na czołach swoich.    A dano im, aby ich nie zabijali, ale aby byli męczeni pięć miesięcy. A męczenie ich jako męczenie niedźwiadkowe, gdy człowieka ukąsi.    A w one dni szukać będą ludzie śmierci, a nie najdą jej, i będą żądać umrzeć, a uciecze śmierć od nich.    A podobieństwa szarańczej podobne koniom gotowym na wojnę, a na głowach ich jakoby korony podobne złotu, a twarzy ich jako twarzy człowiecze.    I miały włosy jako włosy niewieście, a zęby ich jako zęby lwów były,    a miały pancerze jako pancerze żelazne, a głos skrzydeł ich jako głos wozów wielu koni bieżących na wojnę,    i miały ogony podobne niedźwiadkom, a żądła były w ich ogoniech, a ich moc szkodzić ludziom przez pięć miesięcy.    A miały nad sobą króla, anjoła przepaści, któremu imię po Żydowsku Abaddon, a po Grecku Apollion, a po Łacinie imię mając Exterminans.    Biada jedna przeszła, a oto idą jeszcze dwie biedy potym.    I szósty anjoł zatrąbił. I słyszałem głos jeden ze czterech rogów ołtarza złotego, który jest przed oczyma Bożemi,    mówiący szóstemu anjołowi, który miał trąbę: Rozwiąż czterech anjołów, którzy są uwiązani w wielkiej rzece Eufrates.    I rozwiązani są czterej anjołowie, którzy byli gotowi na godzinę, na dzień i na miesiąc, i na rok, aby pobili trzecią część ludzi.    A liczba konnego wojska po dwakroć sto tysięcy milionów. A słyszałem liczbę ich.    I takżem widział konie w widzeniu: a którzy na nich, mieli pancerze ogniste i hiacyntowe, i siarczane, a głowy koni były jako głowy lwie, a z gęby ich wychodził ogień i dym, i siarka.    A od tych trzech plag pobita jest trzecia część ludzi: od ognia i od dymu, i od siarki, które wychodziły z gąb ich.    Abowiem władza koni jest w gębach ich i w ogonach ich. Bo ogony ich wężom podobne, mając głowy, a temiż szkodzą.    A inni ludzie, którzy nie są pobici tymi plagami ani pokutowali za uczynki rąk swoich, aby się nie kłaniali czartom i bałwanom złotym, i srebrnym, i miedzianym, i kamiennym, i drzewianym, którzy ani widzieć mogą, ani słyszeć, ani chodzić,    i nie pokutowali za mężobójstwa swoje ani za czary swoje, ani za porubstwa swe, ani za złodziejstwa swoje. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible