Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4

Biblia Jakuba Wujka*

Księga Rut
(Ruth)

Rozdział 4

  Szedł tedy Booz do bramy i siadł tam. A gdy ujźrzał powinowatego, o którym pierwej mowa była, mimo idącego, rzekł do niego: Zstąp trochę a siądź tu: pomieniwszy go imieniem jego. Który zstąpił i usiadł.    A Booz, wziąwszy dziesiąci mężów z starszych miasta, rzekł do nich: Siądźcie tu.    A gdy oni siedli, rzekł do powinowatego: Część pola brata naszego Elimelecha przedaje Noemi, która się wróciła z kraju Moabickiego;    com chciał, abyś słyszał, i żebym ci powiedział przed wszytkimi siedzącemi i starszemi z ludu mego. Jeśli chcesz otrzymać prawem bliskości, kup a otrzymaj, a jeślić się nie podoba, i to samo mi powiedz, abym wiedział, co bym miał czynić, bo nie masz żadnego bliskiego, wyjąwszy ciebie, któryś pierwszym, a mnie, którym jest wtóry. A on powiedział: Ja polę kupię.    Któremu rzekł Booz: Kiedy kupisz pole z ręki niewiasty, Rut też Moabitkę, która była żoną zmarłego, masz pojąć, abyś wzbudził imię bliskiego twego w dziedzictwie jego.    Który odpowiedział: Odstępuję prawa bliskości, bo potomstwa domu mego gładzić nie mam. Ty używaj przywileju mego, którego ja rad zeznawam, że nie mam.    A ten był obyczaj z dawna w Izraelu między pówinnymi, że jeśli kiedy jeden drugiemu swego prawa ustępował, aby ustępowanie było ważne, zzuwał człowiek trzewik swój i dawał ji bliskiemu swemu: to było świadectwo ustępowania w Izraelu.    Rzekł tedy Booz bliskiemu swemu: Zdejmijże trzewik twój. Który wnet zdjął z nogi swojej.    A on starszym i wszemu ludowi: Wy dziś, pry, jesteście świadkami, żem otrzymał wszytko, co było Elimelechowo i Chelionowo, i Mahalonowo za powzdaniem Noemi,    i Rut Moabitkę, żonę Mahalon, wziąłem w małżeństwo, abych wzbudził imię zmarłego w dziedzictwie jego, aby imię jego z domu jego i z braciej, i z ludu nie zginęło. Wy, mówię, jesteście tej rzeczy świadkami.    Odpowiedział wszytek lud, który był w bramie, i starszy: My jesteśmy świadkami! Niech uczyni JAHWE tę niewiastę, która wstępuje do domu twego, jako Rachel i Liją, które zbudowały dom Izraelów, aby była przykładem cnoty w Efrata a miała sławne imię w Betlejem,    a niech będzie dom twój jako dom Fares, którego Tamar porodziła Judowi, z nasienia, któreć JAHWE da z tej białejgłowy.    Wziął tedy Booz Rut i pojął za żonę, i wszedł do niej, i dał jej JAHWE, że poczęła i porodziła syna.    I rzekły niewiasty do Noemi: Błogosławiony JAHWE, który nie dopuścił, żeby ustał potomek domu twego i żeby imię jego było mianowane w Izraelu.    I miałabyś, kto by cieszył duszę twoję a żywił starość: bo z niewiastki twojej urodził się, która cię miłuje i jest ci daleko lepsza, niż gdybyś miała siedmi synów.    Wziąwszy tedy Noemi dziecię, położyła je na łonie swoim, i mamki, i piastunki urząd odprawowała.    A sąsiadki radując się z nią i mówiąc: Urodził się syn Noemi, nazwały imię jego Obed. Ten ci jest ociec Isai, ojca Dawidowego.    Te są rodzaje Fares: Fares zrodził Ezron,    Ezron zrodził Aram, Aram zrodził Aminadab,    Aminadab zrodził Nahasson, Nahasson zrodził Salmon,    Salmon zrodził Booz, Booz zrodził Obed,    Obed zrodził Isai, a Isai zrodził Dawida. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible