Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Biblia Jakuba Wujka*

I Księga Samuela
(Królewskie pierwsze (Samuelowe I))

Rozdział 18

  I zstało się, gdy skończył mówić do Saula, dusza Jonaty spoiła się z duszą Dawida i miłował go Jonatan jako duszę swoję.    I wziął go Saul dnia onego, i nie dopuścił mu, żeby się wrócił do domu ojca swego.    I uczynił Jonatan z Dawidem przymierze: bo go miłował jako duszę swoję.    Bo zdjął z siebie Jonatas szatę, w której chodził, i dał ją Dawidowi, i inne szaty swe aż do miecza i łuka swego, i aż do pasa rycerskiego.    Wychodził też Dawid do wszytkiego, do czegokolwiek posyłał go Saul, i roztropnie się sprawował; i postanowił go Saul nad mężmi wojennymi, i był wdzięczny w oczu wszytkiego ludu, a nawięcej w oczu sług Saulowych.    Lecz gdy się wracał Dawid zabiwszy Filistyna, wyszły białegłowy ze wszystkich miast Izraelskich przeciw Saulowi królowi, śpiewając i tańcując, z bębnami wesela i z gęślami.    I zaczynały białegłowy, grając i mówiąc: Poraził Saul tysiąc, a Dawid dziesięć tysięcy.    I rozgniewał się Saul barzo, i nie podobała się w oczach jego ta mowa, i rzekł: Dali Dawidowi dziesięć tysięcy, a mnie dali tysiąc: czegóż mu nie dostaje, jedno tylko królestwa?    Krzywemi tedy oczyma Saul patrzył na Dawida od onego dnia i na potym.    A po drugim dniu popadł duch Boży zły Saula i prorokował w pośrzodku domu swego, a Dawid grał na arfie ręką swą, jako na każdy dzień. I dzierżał Saul oszczep    i cisnął im, rozumiejąc, że mógł przebić Dawida ku ścienie. I uchylił się Dawid od oblicza jego drugi raz.    I bał się Saul Dawida, przeto że JAHWE był z nim, a od niego odstąpił.    I odprawił go Saul od siebie, i uczynił go hetmanem nad tysiącem mężów: i wychadzał, i wchadzał przed oczyma ludu.    We wszech też drogach swoich Dawid roztropnie się sprawował, a JAHWE był z nim.    Widział tedy Saul, że był barzo roztropny, i jął się go strzec.    Lecz wszytek lud Izraelski i Juda miłował Dawida, bo on wchodził i wychodził przed nimi.    I rzekł Saul do Dawida: Oto córka moja starsza, Merob, tęć dam za żonę, tylko bądź mężem mocnym a sprawuj wojny PANSKIE. Lecz Saul tak sobie myślił, mówiąc: Niechaj ręka moja nie będzie na nim, ale niech będzie na nim ręka Filistyńska.    I rzekł Dawid do Saula: Któżem ja abo co za żywot mój, abo co za ród ojca mego w Izraelu, żebym był zięciem królewskim?    Przyszedł tedy czas, kiedy miała być dana Merob, córka Saulowa, Dawidowi, dana jest Hadrielowi Molatczykowi za żonę.    A Michol, córka druga Saulowa, miłowała Dawida. Co powiedziano Saulowi i miło mu to było.    I rzekł Saul: Dam ją zań, że mu będzie na upad, a niech będzie nad nim ręka Filistynów. I rzekł Saul do Dawida: We dwu rzeczach będziesz zięciem moim dzisia.    I rozkazał Saul sługom swoim: Mówcie Dawidowi, jakobych ja o tym nie wiedział, mówiąc: Oto się podobasz królowi i wszyscy słudzy jego miłują cię. A tak teraz bądź zięciem królewskim.    I mówili słudzy Saulowi w uszy Dawidowe wszytkie te słowa. I rzekł Dawid: Czy się wam mała rzecz widzi być zięciem królewskim? A jam jest mąż ubogi i chudy.    I odnieśli słudzy Saulowi, mówiąc: Takie słowa mówił Dawid.    I rzekł Saul: Tak rzeczcie do Dawida: Nie potrzebuje król ślubin, jedno tylko sto odrzezków Filistyńskich, aby się zstała pomsta nad nieprzyjacioły królewskimi. Lecz Saul myślił podać Dawida w ręce Filistynom.    I gdy odnieśli słudzy jego Dawidowi słowa, które był rzekł Saul, spodobała się mowa w oczach Dawidowych, aby został zięciem królewskim.    I po kilku dni wstawszy Dawid, szedł z mężmi, którzy pod nim byli, i pobił Filistynów dwieście mężów, i przyniósł odrzezki ich, i odliczył je królowi, aby był zięciem jego. Dał mu tedy Saul Michol, córkę swą, za żonę.    I baczył Saul, i zrozumiał, że JAHWE był z Dawidem. Michol też, córka Saulowa, miłowała go.    A Saul tym więcej jął się bać Dawida. I zstał się Saul nieprzyjacielem Dawidowi po wszytkie dni.    I wyciągnęły książęta Filistyńskie; a od początku wyciągnienia ich roztropniej sobie poczynał Dawid niżli wszyscy słudzy Saulowi i zstało się imię jego barzo sławne. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible