Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31

Biblia Jakuba Wujka*

I Księga Samuela
(Królewskie pierwsze (Samuelowe I))

Rozdział 22

  Poszedł tedy Dawid zonąd i uszedł do jaskinie Odollam. Co usłyszawszy bracia jego i wszystek dom ojca jego, przyszli tam do niego.    I zeszli się do niego wszyscy, którzy byli utrapieni i którzy się byli zadłużyli i w gorzkości serca, i został ich książęciem: a było ich przy nim około czterzech set mężów.    I poszedł Dawid zonąd do Masfa, która jest Moab, i rzekł do króla Moab: Niechaj pomieszka, proszę, ociec mój i matka moja z wami, aż się dowiem, co ze mną Bóg uczyni.    I zostawił je przed obliczem króla Moab, i mieszkali u niego po wszytkie dni, których Dawid był na zamku.    I rzekł Gad, prorok, do Dawida: Nie mieszkaj na zamku, jedź a ciągni do ziemie Juda. I jachał Dawid, i przyszedł do lasa Haret.    I usłyszał Saul, że się ukazał Dawid i mężowie, którzy z nim byli. A Saul, gdy mieszkał w Gabaa i był w gaju, który jest w Rama, trzymając oszczep w ręce, a wszyscy słudzy jego stali około niego,    rzekł do sług swych, którzy przy nim stali: Słuchajcie teraz synowie Jemini, izali wszytkim wam da syn Isaj pola i winnice i wszystkich was poczyni tysiączniki i setniki,    żeście się wszyscy sprzysięgli przeciwko mnie, a nie masz tego, kto by mi oznajmił, zwłaszcza gdyż i syn mój przymierze uczynił z synem Isaj? Nie masz, kto by się mnie z was użalił ani kto by mi oznajmił, przeto że podburzył syn mój sługę mego przeciwko mnie, który czyha na mię aż po dziś dzień.    A odpowiadając Doeg Idumejczyk, który stał, a był pierwszy między sługami Saulowymi: Widziałem, pry, syna Isaj w Nobe u Achimelecha, syna Achitob, kapłana.    Który się radził za nim JAHWE, i dał mu strawy, ale i miecz Goliata Filistyńczyka dał mu.    Posłał tedy król, aby przyzwano Achimelecha, kapłana, syna Achitob, i wszytek dom ojca jego, kapłanów, którzy byli w Nobe, którzy wszyscy przyszli do króla.    I rzekł Saul do Achimelecha: Słuchaj, synu Achitob! A on odpowiedział: Owom ja, panie.    I rzekł do niego Saul: Czemuście się sprzysięgli na mię, ty i syn Isaj, i dałeś mu chleba i miecz, i radziłeś się za nim Boga, aby powstał na mię, zdrajcą będąc aż do dnia dzisiejszego?    I odpowiedając Achimelech królowi, rzekł: A któż ze wszech sług twoich wierny jako Dawid, i zięć królewski, i idący na rozkazanie twoje, i zacny w domu twoim?    Azam dziś począł radzić się oń Boga? Uchowaj mię Boże! Niech się nie domniemawa król na sługę swego takowej rzeczy we wszytkim domu ojca mego, bo nie wiedział sługa twój o tej sprawie nic, abo małego, abo wielkiego.    I rzekł król: Śmiercią umrzesz, Achimelechu, ty i wszytek dom ojca twego!    I rzekł król sługom, którzy stali około niego: Obróćcie się a pobijcie kapłany PANSKIE, bo ręka ich jest z Dawidem. Wiedząc, że uciekał, a nie oznajmili mi. Lecz nie chcieli słudzy królewscy rąk swoich podnieść na kapłany PANSKIE.    I rzekł król Doegowi: Obróć się ty a rzuć się na kapłany. I obróciwszy się Doeg Idumejczyk targnął się na kapłany, i zamordował dnia onego ośmdziesiąt i pięć mężów ubranych w efod lniany.    A Nobe, miasto kapłańskie, poraził paszczęką miecza: męże i niewiasty, i dziatki, i ssące, i wołu, i osła, i owcę paszczęką miecza.    Lecz uszedszy jeden syn Achimelecha, syna Achitob, któremu imię było Abiatar, uciekł do Dawida    i oznajmił mu, że Saul pobił kapłany PANSKIE.    I rzekł Dawid Abiatarowi: Wiedziałem onego dnia, gdy tam był Doeg Idumejczyk, że pewnie miał powiedzieć Saulowi; jam jest winien śmierci wszystkich dusz ojca twego.    Mieszkaj ze mną, nie bój się: jeśli kto będzie szukał dusze mojej, będzie szukał i dusze twojej, i będziesz przy mnie zachowan. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Jakuba Wujka – przekład Biblii na język polski wykonany przez jezuitę, Ks. Jakuba Wujka, wydany w całości po raz pierwszy w roku 1599. Wujek pracował nad nią w latach 1584–1595.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible