Literacki Katolicki

Biblia Tysiąclecia*

Księga Psalmów

Psalm 105

  Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, głoście dzieła Jego wśród narodów!    Śpiewajcie Mu i grajcie Mu, rozpowiadajcie wszystkie Jego cuda!    Szczyćcie się Jego świętym imieniem; niech się weseli serce szukających Pana!    Rozmyślajcie o Panu i Jego potędze, szukajcie zawsze Jego oblicza!    Pamiętajcie o cudach, które On zdziałał, o Jego znakach i sądach z ust Jego,    potomstwo Abrahama, Jego słudzy, synowie Jakuba, Jego wybrańcy.    On, Jahwe, jest naszym Bogiem, Jego wyroki obejmują świat cały.    Na wieki pamięta o swoim przymierzu, obietnicę dał dla tysiąca pokoleń.    Zawarł je z Abrahamem i przysięgę dał Izaakowi,    ustanowił dla Jakuba jako prawo, dla Izraela jako wieczne przymierze,    mówiąc: Dam tobie ziemię Kanaan na waszą własność dziedziczną.    Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej,    i wędrowali od szczepu do szczepu, z jednego królestwa do drugiego ludu,    nikomu nie pozwolił ich uciskać i z ich powodu karał królów :    Nie dotykajcie moich pomazańców i prorokom moim nie czyńcie krzywdy!    Potem przywołał głód na ziemię i odebrał cały zapas chleba.    Wysłał przed nimi człowieka: Józefa sprzedano jako niewolnika.    Kajdanami ścisnęli jego nogi, w żelazo zakuli jego szyję,    aż się spełniła jego przepowiednia i słowo Pańskie dało mu świadectwo.    Posłał król, by uwolnić go, i władca ludów, aby go wyzwolić.    Ustanowił go panem nad swoim domem i władcą nad całą swoją posiadłością,    by po swej myśli pouczał jego dostojników, a jego starszyznę uczył mądrości.    Wówczas Izrael wkroczył do Egiptu, Jakub był gościem w kraju Chama.    Licznie rozmnożył swój naród, uczynił go mocniejszym od jego wrogów.    Ich to serce odmienił, ażeby znienawidzili lud Jego i wobec Jego sług postępowali zdradziecko.    Wtedy posłał sługę swojego, Mojżesza, i Aarona, którego sobie wybrał.    Przez nich uczynił w Egipcie swe znaki i cuda w krainie Chama.    Zesłał ciemności i nastał mrok, lecz nie przestrzegali słów Jego.    W krew zamienił ich wody i powybijał ich ryby.    Od żab się zaroiło na ich ziemi, [nawet] w komnatach ich królów.    Rzekł, i robactwo się zjawiło, komary w całym ich kraju.    Zesłał im grad zamiast deszczu i ogień palący na ich ziemię.    Poraził im winorośle i figowce i drzewa połamał w ich kraju.    Rzekł, i nadciągnęła szarańcza, niezliczone mnóstwo świerszczy.    Pożarły one całą trawę w ich kraju i pożarły owoc ich ziemi.    Pobił wszystkich pierworodnych w ich ziemi, pierwociny całej ich siły.    A tamtych wyprowadził ze srebrem i złotem i nie było słabego w Jego pokoleniach.    Egipcjanie byli radzi z ich wyjścia, bo lęk ich ogarnął przed nimi.    Obłok rozpostarł jako osłonę i ogień, by świecił wśród nocy.    Prosili i przywiódł przepiórki, i nasycił ich chlebem z nieba.    Rozdarł skałę i spłynęła woda, popłynęła w pustyni jak rzeka.    Pamiętał bowiem o swym świętym słowie, [danym] Abrahamowi, słudze swojemu.    I wyprowadził lud swój wśród radości, wśród wesela - swoich wybranych.    I darował im ziemie narodów, i zawładnęli owocem pracy ludów,    by strzegli Jego przykazań i prawa zachowywali. Alleluja. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Tysiąclecia, wydanie V.
Prawo autorskie © 1999, Pallottinum. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Copyright © 1999 by Pallottinum. All rights reserved.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible