Literacki Katolicki

Biblia Tysiąclecia*

Księga Psalmów

Psalm 137

  Nad rzekami Babilonu - tam myśmy siedzieli i płakali, na wspomnienie Syjonu.    Na topolach tamtej krainy zawiesiliśmy nasze harfy.    Bo tam żądali od nas pieśni ci, którzy nas uprowadzili, pieśni radości ci, którzy nas uciskali: Zaśpiewajcie nam jakąś z pieśni syjońskich!    Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską w obcej krainie?    Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, niech [o mnie] zapomni moja prawica!    Niech język mi przyschnie do podniebienia, jeśli nie będę pamiętał o tobie, jeśli nie będę przedkładał Jeruzalem ponad największą moją radość.    Przypomnij, Panie, synom Edomu dzień Jeruzalem, kiedy oni mówili: Burzcie, burzcie - aż do samych fundamentów!    Córo Babilonu, niszczycielko, szczęśliwy, kto ci odpłaci za zło, jakie nam wyrządziłaś!    Szczęśliwy, kto schwyci i roztrzaska o skałę twoje dzieci. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Tysiąclecia, wydanie V.
Prawo autorskie © 1999, Pallottinum. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Copyright © 1999 by Pallottinum. All rights reserved.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible