Literacki Katolicki

Biblia Tysiąclecia*

Księga Psalmów

Psalm 141

  Psalm. Dawidowy. Do Ciebie wołam, Panie, pośpiesz mi [z pomocą]; usłysz głos mój, gdy wołam do Ciebie.    Niech moja modlitwa będzie stale przed Tobą jak kadzidło; wzniesienie rąk moich - jak ofiara wieczorna!    Postaw, Panie, straż moim ustom i wartę przy bramie warg moich!    Mojego serca nie skłaniaj do złego słowa, do popełniania czynów niegodziwych, bym nigdy z ludźmi, co czynią nieprawość, nie jadł ich potraw wybornych.    Niech sprawiedliwy mnie bije: to czyn miłości; olejek występnego niech nigdy nie ozdabia mojej głowy! Nieustannie [trwać będzie] moja modlitwa wbrew ich podłości.    Niech się rozbiją o Skałę ich sędziowie i niech usłyszą, jak łagodne były moje słowa.    Jak przy orce rozcina się ziemię, tak niech się rozrzuci ich kości nad paszczą Szeolu.    Do Ciebie bowiem, Panie mój, Panie, [zwracam] moje oczy; do Ciebie się uciekam - Ty nie gub mej duszy.    Uchroń mnie od sidła, które zastawili na mnie, i od pułapek złoczyńców.    Niechaj występni wpadną w swoje sieci, podczas gdy ja ujdę cało. 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Tysiąclecia, wydanie V.
Prawo autorskie © 1999, Pallottinum. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Copyright © 1999 by Pallottinum. All rights reserved.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible