Literacki Katolicki
Rdz Wj Kpł Lb Pwt Joz Sdz Rt 1Sm 2Sm 1Krl 2Krl 1Krn 2Krn Ezd Neh Est Hi Ps Prz Kaz Pnp Iz Jr Lm Ez Dn Oz Jl Am Ab Jo Mi Na Ha So Ag Za Ml Mt Mk Łk J Dz Rz 1Kor 2Kor Ga Ef Flp Kol 1Tes 2Tes 1Tm 2Tm Tt Flm Hbr Jk 1P 2P 1J 2J 3J Jud Obj
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150

Biblia Tysiąclecia*

Księga Psalmów

Psalm 44

  Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Pieśń pouczająca.    Boże, słyszeliśmy na własne uszy, ojcowie nasi nam opowiedzieli czyn, którego za ich dni dokonałeś, za dni starożytnych.    Ty własną ręką wykorzeniłeś narody, a ich zasadziłeś, usunąłeś ludy, a im dałeś przestrzeń.    Bo nie zdobyli kraju swoim mieczem ani ich nie ocaliło własne ramię, lecz prawica i ramię Twoje, i światło Twego oblicza, boś ich umiłował.    Ty, o mój Boże, jesteś moim Królem, który Jakubowi zapewniałeś ocalenie.    Dzięki Tobie nacieramy na naszych wrogów i naszych napastników depczemy w imię Twoje.    Bo nie zaufałem mojemu łukowi ani mój miecz mnie nie ocalił;    8lecz Ty nas wybawiłeś od wrogów i zawstydziłeś tych, co nas nienawidzą.    W każdym czasie chlubimy się Bogiem i sławimy bez przerwy Twe imię. Sela.    A jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz już z naszymi wojskami;    sprawiłeś, że ustępujemy przed wrogiem, a ci, co nas nienawidzą, łup sobie zdobyli.    Na rzeź nas wydałeś jak owce i rozproszyłeś nas między pogan.    Swój lud sprzedałeś za bezcen i niewiele zyskałeś na tej sprzedaży.    Wystawiłeś nas na wzgardę sąsiadom, na śmiech i urąganie naszego otoczenia.    Uczyniłeś nas przedmiotem przysłowia wśród pogan, ludy potrząsają głową nad nami.    Wciąż przede mną jest moja zniewaga i wstyd mi twarz okrywa    na głos miotającego obelgi i szyderstwa, wobec wroga i mściciela.    Wszystko to na nas przyszło, a jednak myśmy nie zapomnieli o Tobie i nie złamaliśmy Twego przymierza,    ani serce nasze się nie odwróciło i kroki nasze nie zboczyły z Twej ścieżki,    kiedy nas starłeś na proch w miejscu szakali i okryłeś nas mrokiem.    Gdybyśmy zapomnieli imię Boga naszego i wyciągali ręce do cudzego boga,    czyżby Bóg tego nie dostrzegł, On, który zna tajniki serca?    Lecz to z Twego powodu ciągle nas mordują, mają nas za owce na rzeź przeznaczone.    Ocknij się! Dlaczego śpisz, Panie? Przebudź się! Nie odrzucaj na zawsze!    Dlaczego ukrywasz Twoje oblicze, zapominasz o nędzy i ucisku naszym?    Albowiem dusza nasza pogrążyła się w prochu, a ciało przywarło do ziemi.    Powstań, przyjdź nam na pomoc i wyzwól nas przez swą łaskawość! 
 

Prawa autorskie i szczegółowe informacje

Biblia Tysiąclecia, wydanie V.
Prawo autorskie © 1999, Pallottinum. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Copyright © 1999 by Pallottinum. All rights reserved.

* Prezentowane treści należą do ich właścicieli i wydawców. Tekst pobrany z udostępnionych zasobów programu MyBible